Eerste Noordzee duiken 2015

Op mijn verjaardag komt er op de Northseadivers-app te staan dat Hugo met de Red Rover de Noordzee opgaat! Ik heb binnen twee tellen geantwoord ik ga mee.... Daarna ga ik pas nadenken! Shit, shit shit ik heb gebak besteld voor de visite die zondagmiddag komt. Ook wil ik mijn droogpak wegbrengen omdat de lijmlaag van de rits loslaat. Ik kan mijn vriendin ook niet vragen omdat die een meeting heeft georganiseerd en een hoop dames op bezoek krijgt. Ik voorzichtig toch op de app maar melden dat ik het misschien toch niet redt. Slik dit is toch wel een bittere pil. Gelukkig heeft Annerie mijn vriendin een goed idee! Ze zegt je kan je ouders of je zusje vragen en dat pak kan ook wel een weekje later weg. Ja ik kom direct in actie op de app ja het is me gelukt ik ga mee, daarna vraag ik mijn moeder of zij het gebak wil halen! Na enig aandringen geeft ze toe en is dat geregeld. Hierna ga ik snel naar de club om een lesplan voor de opleiding samen met Han te maken. Op vrijdag heb ik een uitje van het werk omdat we 30 jaar bestaan, en we gaan met de sleepboot de Holland naar Vlieland wat een zeer geslaagde dag is en ik de Noordzee weer heb gezien. Ik ben rond tien uur thuis en ik zet mijn duikuitrusting klaar en controleer of ik alles heb en rond elf uur ga ik naar bed om er om half vier er weer uit te komen. Nu maak ik het eten klaar en ga om vier uur naar Den Helder. Ik ben de eerste en al spoedig komt Hugo er ook aan en we laden onze duikuitrustingen in de boot. Terwijl we aan het laden zijn komen de andere duikers er ook al aan. Om half zes varen we uit, en via de sluis varen we richting de Noordzee. Het is rustig weer en het water lijkt vlak. Maar zodra we buitengaats komen staan er toch nog behoorlijke rollers. Het plan is om op de E17 een Engelse onderzeeër te gaan duiken. We komen ruim op tijd aan en zien op de diepte meter het wrak liggen. Leonard en ik maken ons klaar om het anker uit te gooien de eerste keer dit seizoen. Wanneer het anker is uitgegooid moeten we wachten op de kentering en al spoedig kunnen we te water. Ik ga als eerste en bij het anker aangekomen zie ik GEEN wrak? Omdat het bij onderzeeërs wel vaker gebeurt, zwem ik tegen de stroom in mijn wrakkenreel uit. Wanneer ik een behoorlijk eind van de lijn heb uitgezwommen draai ik een cirkel om het anker met de reel en kom niks tegen.

Hierna zwem ik weer terug naar het anker hier kom ik Harry tegen, ik signaleer ik dat ik het wrak niet heb gevonden. We gaan toch met zijn tweeën nog een keer proberen en zwemmen elk een kant om niks. Nu is Leonard inmiddels ook al bij het anker hij wil het ook even proberen en ook hij vindt de E17 niet! Nu maken we de opstijging en melden het slechte nieuws aan Hugo. Hij snapt er helemaal niks van en bekijkt nog een keer de kaart en we liggen nog steeds goed... Omdat we nu de kentering hebben gemist moeten we wachten.

Omdat deze generale niet goed gegaan is willen we de tweede duik wat dichter onder de kust doen dit wordt de Turbo een groot schip die tijdens een zware storm in tweeën is gebroken en gezonken.  De tijd vliegt en we kunnen zelfs eerder te water. Onderweg langs het touw valt het wel op dat het minder helder is dan bij de eerste duik. Bij het ketting aangekomen is het zicht gereduceerd tot nul. Ik probeer via het ketting naar het anker te gaan onderweg stoot ik overal tegenaan en bij het anker heb ik nog geen zicht dus draai ik me om en ga via de ankerlijn terug naar de boot. Hier vertel ik het slechte nieuws omdat het anker nog op het wrak ligt moet er nog iemand naar beneden om de hefballon met het anker omhoog te schieten. Deze keer gaat Hugo zelf omdat hij nog niet gedoken heeft.

Na een tien minuten zien we de ballon en zijn we weer los van het wrak. Nadat Hugo aan boord is gekomen verteld hij dat hij een meter hoger toch een 60cm zicht heeft gehad. Tja daar heb ik niet gekeken, stom van mij nou ja weer wat geleerd.

Nu is het weer tijd om naar de haven te gaan, we hebben nu de eerste Noordzee duiken gehad het kan nu alleen maar beter worden. Ik heb er nu alweer zin in!!

Groetjes Richard

16-11-2014,

Het zag er redelijk uit voor zondag, dus even in de telefoon gekropen om te kijken of er nog duikers waren die naar zee wilde. Hugo was zaterdag de 15^e ook geweest,  ikzelf was verhinderd. We hoefden niet vroeg weg wat de kentering viel om half twee. Dus 11.00 uur  in de haven om rond 11.20uur weg te varen richting de sluis. Peter was ook mee ondanks dat we zaterdagavond zijn verjaardag hadden gevierd. In de sluis kwam er opeens  een vlaai te voorschijn,  dit omdat Bjorn deze dag jarig was. Na de felicitaties vielen we aan. Het smaakte  goed en dat werd ook gezien op de Red Rover die vlak voor ons lag in de sluis.

Dus toen de Mac.O maar even naast de Red Rover gevaren om deze vlaai te delen. Het weer zat niet mee vandaag, alleen maar regen, de wind viel wel mee. Via het Westgat naar buiten om daar naar de SS Newnham te gaan.

Dat wrak ligt vlak naast de SS Madrid, dat komt omdat er in het verleden veel schepen vast gelopen/vergaan zijn op de Keizersbult. Het zicht onderwater was beter dan bovenwater, wat een grauwe dag. En het bleef maar regenen.

De Red Rover had geankerd en ik zou mijn duikers op de ankerlijn van hem afzetten. Toen iedereen naar beneden was lag ik de Mac.o weer achter de Red Rover, Michael had een 12 litertje dus die verwachte ik met een halfuur terug en dat was maar goed ook want Hugo zag ik een beetje rood aanlopen achter in de kuip van de Red Rover want hij kon zijn vinnen niet vinden. Ik vroeg of hij ze had meegenomen naar huis, maar hij zij dat hij alles had laten liggen zaterdag. Ik riep tegen hem dat Michael zo boven kwam en dat hij zijn vinnen maar moest pakken. En voor dat ik uitgesproken was kwam Michael boven. Die gaf zijn  vinnen aan Hugo en kwam daarna bij mij aan boord.

Na 45 minuten kwam Peter omhoog, die zijn pak lekte behoorlijk dus hij had het koud gekregen. Bjorn hield het uit beneden die was al 5 kwartier onder, dubbel 10 met 34%. Bij de Red Rover waren er ook al weer een paar aan boord, alleen Hugo moest nog boven komen. Toen uiteindelijk de hefballon boven kwam gooide we de Mac.O los en bleven in de buurt van de hefballon.

Toen alles aan boord was gingen we met de Mac.O een stukje naar het zuiden om daar een puntje na te kijken met de sonar. De Red Rover ging direct richting het Westgat, we hadden afgesproken dat als ik klaar was wij via Zuiderhaaks weer naar het Westgat aan de binnenkant zouden varen om gezamenlijk terug te gaan naar Den Helder. En toen wij bij de S6a voeren hoorden we de Red Rover al de centrale roepen dat zij uit het Westgat kwamen met bestemming Den Helder. En net voor het Molengat sloten we bij hun aan. Dit was weer een goede duik geweest met 10 meter zicht, maar wel waarschijnlijk de laatste van het seizoen.

Coen van de Mac.O

Duikvaker 2015.

Op initiatief van de Northseadivers heeft de Stimon hun aangesloten donateurs benaderd om een groot wrakduikpaviljoen te maken op de Duikvaker. Ik had al langer plannen om het wrakduiken op de een of andere manier te gaan promoten en dan op een grotere schaal dan de wrakduikavond. Dus toen ik in 2014 weer eens  op de Duikvaker kwam schrok ik eigenlijk van wat er nog van over was. De hele hal 3 was leeg. Op dat moment ging er een lampje bij mij branden, dit moeten we aanpakken. Dus nog eens over nagedacht en toen de Expo aangeschreven, die reageerde vrij snel, dus na een belletje en wat mails was de afspraak gemaakt. Bjorn Sloos had aangegeven dat hij wel meewilde, daar gesprek gehad met de organisator en die was zeer positief. Uiteindelijk hadden we het voor elkaar, nu de teams nog. Het zou alleen onder de naam van de Stimon gaan en niet die van de Northseadivers. In september 2014 hadden alle schippers een mail gekregen van het bestuur of zij mee wilden doen. Er kwamen al gauw aanmeldingen binnen. Bij sommige teams moest er een telefoontje gepleegd worden. Maar uiteindelijk deden de meesten mee.

Ook hadden we een afzegging, dat was toch wel jammer want de organisatie ging er toch van uit als je ja had gezegd dat je meedeed.  Zeer vervelend.

Tijdens de vergadering in Hengelo kregen de aanwezigen uitleg hoe het vorm moest krijgen. En na een leuke vergadering was iedereen op de hoogte.

Maar er moest toch nog wel wat gebeuren, ikzelf zat daar met twee petten op, ten eerste was ik secretaris van de Stimon en aan de andere kant de doener van de Northseadivers.

Dat ging natuurlijk niet helemaal goed. Maar goed ons team kan wel tegen een stootje. Het is net een huwelijk. Het weekend voor de Duikvaker kwam ik met spit te liggen, dus moesten de andere het overnemen. Maar uiteindelijk stond er toch een stand van ons.

Coen van de Mac.O

Zondag 28-9-2014

Om half negen afgesproken op de haven, de duikers die vandaag meegaan zijn, Peter, Leonard, Bart en Michel, voor Michel was dit de tweede keer met de Mac.O. Hij had er zin in, had niet veel tijd gehad i.v.m. het bouwen van een huis.

We zouden ter hoogte van Vlieland een wrakje pakken het was mooi weer en stabiel.

Na twee uur stomen kwamen we in de buurt, Peter ging vandaag voor het eerst de boot boven het wrak manoeuvreren. Dat wilde hij wel, alleen moest ik er wel bij komen staan, in de buurt van het wrak nam de spanning wat toe maar hij stuurde hem er prima op. En op het goeie moment gaf hij het sein om het anker te gooien.

Het anker lag prima en we moesten nog een 45 minuten wachten voordat we erin konden. Het water zag er helder uit aan de oppervlakte, maar dat was vorige week nog beter, dat viel uiteindelijk tegen.

Om even voor 12 uur ging de eerste overboord snel gevolgd door de tweede, Peter ging als derde en Leonard als laatste.

Ze bleven een lekker tijdje weg, dat kon ook makkelijk met zo’n 18 meter water. Bart kwam als eerste weer terug, een heerlijke duik vertelde hij, mooi wrak. Michel was de volgende die boven kwam, gevolgd door Peter.

Leonard schoot als laatste de ballon omhoog, in plaats van één ballon zag ik er nu twee. Ach zeker een afsluitertje of een pijpje dacht ik zo, misschien kunnen we hier nog iets van terug vinden in de boeken. En inderdaad het was wat spul van het wrak, het meeste was ijzer waar wat cijfers in stonden, maar niets waar wat op stond met naam of zo.

Dus dat kon weer terug op het wrak. Nadat alles aan boord was liep ik de hut in om te starten, maar tot mijn verbazing had ik geen stroom meer. SHIT. Ik gooide direct alle stroompunten uit om de accu bij te laten komen. Maar dat hielp ook niet, ik zag wel dwars van Texel een politieboot varen, die had geen AIS aan staan. Dus toen maar op VHF16 geroepen, nou daar hoef je dus ook niet op te rekenen, die lagen te slapen denk. Dan de Kustwacht maar oproepen, maar dat zou de derde keer worden dat ik de KNRM nodig heb. Nee niet weer, dan Hugo maar bellen of die tijd hebt, het eerste wat ik zij, ik heb een klusje voor je, oh wat heb je vroeg hij, ik heb geen stroom meer om thuis te komen, ik kom eraan riep hij gelijk door de telefoon, waar lig je?, nou voorbij de Baden zij ik zachtjes, tering, hoorde ik door de telefoon.

Om 16.35 uur zagen we de Red Rover te voorschijn komen uit de mist en om 17.00 uur lag hij naast ons. Om 17.05 uur liep de motor van de Mac.O weer, gezamenlijk voeren we terug naar Den Helder waar we om 20.00 uur afmeerden.

Wat bleek de + pool van één accu was los gegaan.

Coen van de Mac.O