18 juni 2016
Het was de hele week al van kunnen we of kunnen we niet, eerst golfhoogtes van 1,5 meter daarna weer 1 meter en op vrijdagmiddag dachten we gaan. Het ziet er redelijk uit dachten we, om 05.15 uur afgesproken op de haven en om 05.30 uur vertrek. De boot was vol dus op naar de sluis. Het miezerde wel een beetje maar het viel nog mee. Aangemeld bij de verkeerscentrale en met 2800 toeren richting het Molengat. Daar begonnen de golven al hoger te worden en boven de banken allemaal witte kopjes. Het ging nog redelijk maar we voeren wel de donkere wolken tegemoet en we moesten nog een halfuur varen om op het gekozen wrak te komen. Dit werd hem niet, ook Hugo had zijn twijfels het wordt straks beroerder zei hij. Laten we de loodsboot pakken in het Marsdiep, zal ik eerst even naar de kentering kijken want daar zit nogal verschil in. Na goed te hebben gekeken kwam ik tot de conclusie dat als we flink door zouden varen het moesten redden. Dus met de golven in de rug weer richting het Marsdiep. We voeren het wrak in een keer aan en het anker lag direct vast. Het zicht was niet om over naar huis te schrijven maar beter iets dan niets. Om even over 07.15 uur ging de eerste erin. Hugo ging als laatste, na nog geen 5 a 6 minuten kwam Leonard alweer terug, die zat nog helemaal dicht van de verkoudheid en kwam niet onder.
Peter kwam na een 15 minuten alweer boven die kon zijn voet niet goed bewegen en deed zeer. Hij had zijn enkel een tijdje geleden verzwikt en dat is dus nog niet goed.
Richard en Hugo hielden het aardig vol, Richard was de volgende die omhoog kwam en als laatste Hugo met de ballon. Hierna de verkeerscentrale opgeroepen dat de duikers weer aan boord waren en dat wij ook weer naar Den Helder kwamen. Om 10.00 uur lagen we weer in de haven. Volgende keer beter.
Coen van de Mac.O