Eerste Noordzee duiken 2015
Op mijn verjaardag komt er op de Northseadivers-app te staan dat Hugo met de Red Rover de Noordzee opgaat! Ik heb binnen twee tellen geantwoord ik ga mee.... Daarna ga ik pas nadenken! Shit, shit shit ik heb gebak besteld voor de visite die zondagmiddag komt. Ook wil ik mijn droogpak wegbrengen omdat de lijmlaag van de rits loslaat. Ik kan mijn vriendin ook niet vragen omdat die een meeting heeft georganiseerd en een hoop dames op bezoek krijgt. Ik voorzichtig toch op de app maar melden dat ik het misschien toch niet redt. Slik dit is toch wel een bittere pil. Gelukkig heeft Annerie mijn vriendin een goed idee! Ze zegt je kan je ouders of je zusje vragen en dat pak kan ook wel een weekje later weg. Ja ik kom direct in actie op de app ja het is me gelukt ik ga mee, daarna vraag ik mijn moeder of zij het gebak wil halen! Na enig aandringen geeft ze toe en is dat geregeld. Hierna ga ik snel naar de club om een lesplan voor de opleiding samen met Han te maken. Op vrijdag heb ik een uitje van het werk omdat we 30 jaar bestaan, en we gaan met de sleepboot de Holland naar Vlieland wat een zeer geslaagde dag is en ik de Noordzee weer heb gezien. Ik ben rond tien uur thuis en ik zet mijn duikuitrusting klaar en controleer of ik alles heb en rond elf uur ga ik naar bed om er om half vier er weer uit te komen. Nu maak ik het eten klaar en ga om vier uur naar Den Helder. Ik ben de eerste en al spoedig komt Hugo er ook aan en we laden onze duikuitrustingen in de boot. Terwijl we aan het laden zijn komen de andere duikers er ook al aan. Om half zes varen we uit, en via de sluis varen we richting de Noordzee. Het is rustig weer en het water lijkt vlak. Maar zodra we buitengaats komen staan er toch nog behoorlijke rollers. Het plan is om op de E17 een Engelse onderzeeër te gaan duiken. We komen ruim op tijd aan en zien op de diepte meter het wrak liggen. Leonard en ik maken ons klaar om het anker uit te gooien de eerste keer dit seizoen. Wanneer het anker is uitgegooid moeten we wachten op de kentering en al spoedig kunnen we te water. Ik ga als eerste en bij het anker aangekomen zie ik GEEN wrak? Omdat het bij onderzeeërs wel vaker gebeurt, zwem ik tegen de stroom in mijn wrakkenreel uit. Wanneer ik een behoorlijk eind van de lijn heb uitgezwommen draai ik een cirkel om het anker met de reel en kom niks tegen. 
Hierna zwem ik weer terug naar het anker hier kom ik Harry tegen, ik signaleer ik dat ik het wrak niet heb gevonden. We gaan toch met zijn tweeën nog een keer proberen en zwemmen elk een kant om niks. Nu is Leonard inmiddels ook al bij het anker hij wil het ook even proberen en ook hij vindt de E17 niet! Nu maken we de opstijging en melden het slechte nieuws aan Hugo. Hij snapt er helemaal niks van en bekijkt nog een keer de kaart en we liggen nog steeds goed... Omdat we nu de kentering hebben gemist moeten we wachten. 
Omdat deze generale niet goed gegaan is willen we de tweede duik wat dichter onder de kust doen dit wordt de Turbo een groot schip die tijdens een zware storm in tweeën is gebroken en gezonken. De tijd vliegt en we kunnen zelfs eerder te water. Onderweg langs het touw valt het wel op dat het minder helder is dan bij de eerste duik. Bij het ketting aangekomen is het zicht gereduceerd tot nul. Ik probeer via het ketting naar het anker te gaan onderweg stoot ik overal tegenaan en bij het anker heb ik nog geen zicht dus draai ik me om en ga via de ankerlijn terug naar de boot. Hier vertel ik het slechte nieuws omdat het anker nog op het wrak ligt moet er nog iemand naar beneden om de hefballon met het anker omhoog te schieten. Deze keer gaat Hugo zelf omdat hij nog niet gedoken heeft.
Na een tien minuten zien we de ballon en zijn we weer los van het wrak. Nadat Hugo aan boord is gekomen verteld hij dat hij een meter hoger toch een 60cm zicht heeft gehad. Tja daar heb ik niet gekeken, stom van mij nou ja weer wat geleerd. 
Nu is het weer tijd om naar de haven te gaan, we hebben nu de eerste Noordzee duiken gehad het kan nu alleen maar beter worden. Ik heb er nu alweer zin in!!
Groetjes Richard