Logboek

Een vrijdag en een zaterdag.

Erik Bronsveld van Murene wilde met een paar teamleden en een collega van het werk de Noordzee op, dat kan natuurlijk zei ik tegen hem. Vrijdag ziet het er goed uit, zo gezegd zo gedaan, om 08.00 uur vertrek uit de haven. Leonard ging ook mee, dus een boot vol. Erik en Erik, Arjen, Klaas, Leonard en mijzelf. Het was laagwater dus na de sluis konden we onder de brug door, via het Molengat naar het eerste wrak, een paar hadden nog nooit op hout gedoken dus dat werd de eerste keer.

Het zicht zag er goed uit, dus vol enthousiasme gingen de mannen te water, Leonard als laatste want die schiet het anker omhoog. Het zicht bleek ook redelijk te zijn toen de eerste na 65 minuten weer boven kwam. Heerlijk gedoken zij hij. Rustig aan kwamen de anderen ook weer boven, alleen Leonard bleef zoals gewoonlijk wat langer weg.

Maar uiteindelijk kwam die ook weer aan de oppervlakte en konden we de spullen weer een beetje opruimen. Collega Klaas was de hele tijd aan het filmen want er zat constant een jonge zeehond achter de boot die lekker aan het spelen was met de veiligheidslijn.

Wat een mooi dier en het blijft prachtig om naar te kijken. Ook probeerde Klaas nog een visje te vangen, maar er zat geen makreeltje in de buurt, dus pech. Voor het tweede wrak gingen we 10 mijl Noordelijker dus we hadden even de tijd om te kletsen.

Bij het wrak aangekomen ging ik dwars over het wrak tegen de stroom in en gaf het sein om het anker te gooien, maar het anker pakte niet gelijk bleek later. Dus toen de duikers beneden kwamen was er geen wrak, even zoeken en jawel daar was het wrak, het anker had een sleepspoor achter gelaten. Helaas! Toen Erik B boven kwam hoorde ik alleen maar knoeier, prutser etc etc. Dus duiktrap omhoog en zwemmen laten!! Uiteindelijk mocht hij toch weer mee naar Den Helder. Erik S nam het roer zodat ikzelf naar de grote verhalen op het achterdek kon luisteren. Het was een dagje met weinig zon maar met een mooie rustige zee en gezellige mensen, voor herhaling vatbaar.

Zaterdag,

Met iets minder mensen aan boord vertrokken we weer om dezelfde tijd als gisteren, even Jeroen ophalen en vervolgens met Richard, Rinus en mijzelf via het Westgat naar zee. Deze dag was nog mooier dan gisteren de zee was echt bijna vlak, genieten dus. En zeker voor Rinus die zijn eerste wrakduik ging maken.

We zouden twee stalen wrakken pakken, eerst een ondiep wrak en later een wat dieper wrak, dit omdat de kentering zo viel. Normaal ga je eerst diep en dan ondiep, maar dit kan ook. Jeroen ging als eerste te water gevolgd door Rinus. Rinus bleef een beetje bij de ankerlijn hangen die moest even op adem komen en een knopje omzetten dat hij langs een lijn naar beneden moest. Maar uiteindelijk na wat rustig met hem gepraat te hebben zakte hij af naar het wrak met Richard in zijn kielzog.

Het zag er goed uit, ik kon de ankerlijn een aardig stukje zien dus dat moet goed komen daar beneden. En dat bleek ook wel toen de eerste weer terug kwam. En Rinus had zijn eerste wrakduik gemaakt in de Noordzee.

De volgende duik gingen we maken op de SS Madrid waar ik al jaren niet was geweest, ikzelf heb daar de nodige duiken wel gemaakt, blijft een prachtig wrak waar van alles is te zien en zeker voor de opleidingen een mooi wrak. Dus eerst er even langs zodat Rinus ook kon zien op de sidescan hoe het wrak erbij ligt. Bij de tweede nadering voer ik van achteraf over het wrak en wachtte tot ik de ketels voorbij was en liet toen het anker gooien. We lagen direct vast en de lijn kon er kort op. Ook hier prima omstandigheden, ik kon ook hier de ankerlijn een stuk zien.

Nu ging het Rinus een stuk makkelijker af, te water en ging direct onder bij de ankerlijn. Dus dat zit wel snor, Jeroen was als eerste terug en had heerlijk gedoken. Rinus kwam als tweede en Richard als laatste duiker achter de hefballon aan. We voeren via het Molengat terug zodat we een mooi rondje om de Haak hadden gemaakt. In de haven feliciteerde wij Rinus met zijn eerste wrakduiken en gaven we hem het Northseadivers certificaat voor eerste wrakduik.

We waren weer op tijd in Den Helder zodat ik om half drie in de auto zat om op tijd bij een etentje te zijn.

Coen van de Mac.O