Logboek

Vrijdagavond 3 juli 2015

Leonard belde mij op donderdag of er vrijdag nog gedoken werd. Nou ik had wel zin, dus even bellen. En de boot was zo vol, Ernst, Richard, Peter, Leonard en ikzelf. We zouden eerst wat gaan sonarren om daarna een duik te pakken op het gedeelte waar volgens vissers iets moest liggen. Om 19.30 uur afgesproken op de haven, we moesten even wachten voor de sluis die was net aan de zeekant open. Hierna aangemeld bij de centrale en gas erop richting het Westgat. Bij de plek aangekomen, sonar aan en zoeken maar.

Maar na een 20 minuten gezocht te hebben kwamen we tot de conclusie dat hier niets lag. Dus toen besloten om een wrakje in de buurt te pakken, zullen we naar de Madrid of de Patton.

We kunnen ook nog naar …. Inderdaad dacht ik maar mij maakt het niet uit. Zeggen jullie het maar. Dus naar …… even de AIS uit en gaan. Het werd al schemerig en de stroom was eruit dus te water. Achter elkaar verdwenen ze onderwater. Rust aan boord, eerst het dek maar even spoelen want Leonard had een duikje op het binnenwater gemaakt en de bagger zat nog aan zijn laarzen.

Paar emmers water erover en schoon was het weer. Het water zag er goed uit aan de oppervlakte, donker en dus helder. Na een 10 minuten kwam Richard boven en vroeg of ik zijn actioncamera wilde aanpakken want die was volgelopen. Zonde.

Daarna ging hij weer verder. Ondertussen begon de schemering door te zetten het zonnetje verdween in de west achter de horizon. Er stond windje 4 tot 5 en dat was een aangename verkoeling, heerlijk.

Later werd het wat frisser, dus sweatshirt ging aan. De mannen bleven lekker lang op het wrak, maar ook aan deze duik kwam langzaam het einde in zicht.

Achter elkaar kwamen ze naar boven en Peter als laatste, die bracht de hefballon omhoog.

Op de terugweg was het al goed donker, koersje door het Westgat en toen het Marsdiep in om om 00.15 de sluis in te varen. We lagen om 00.40 afgemeerd in de haven, nog even biertje toe en dan naar huis.

Om 02.00 stapte ik in bed. Wat een heerlijke avond.

Coen van de Mac.O

Zondag 28 juni 2015.

Om half 8 afgesproken om twee duiken te maken. Ik was al even eerder om de accu’s te wisselen, die waren wat minder geworden. Daarna motor gestart en de duikspullen ingeladen. Om 07.45 voeren we de sluis in. We zouden vandaag naar de Victorie gaan.

Een kottertje die in 2001 is gezonken.

In het Marsdiep werd ik gebeld door de schipper van de Narwal, die melde dat er toch nog wel een vervelend golfje stond. In het Schulpengat stond er inderdaad nog een aardig knobbeltje. Maar lekker door kunnen varen en we waren ruim op tijd boven het wrak. Maar ook buiten bleef de golf aardig doorstaan, wat resulteerde in een paar duikers die de vissen gingen voeren. Nadat de mannen hun maagje leeg hadden gemaakt gingen ze te pak en verdwenen in het donkere water van de Noordzee.

Het zicht zag er aan de oppervlakte goed uit. Donker water, is altijd goed op de Noordzee.

 

Na een 35 minuten kwam de eerste weer naar de oppervlakte, spullen aangepakt en wachten op de volgende. Hugo kwam als laatste aan boord, die had de hefballon omhoog geschoten. Toen alles was opgeruimd starte ik de motor om vervolgens naar het Malzwin te varen. Dat is op de Waddenzee. Want voor de middag werd er windje 5 voorspelt. Maar in het Malzwin zag het water er niet goed uit en het windje stond er lekker in. Dus toen besloten om het bij één duik te houden. Daarna weer koers gezet naar Den Helder waar we in de middag afmeerden.

Coen van de Mac.O

 

Noordzeevirus Stevig briesje.

Na een super geslaagd pinksterweekend ging er toch weer een weekend voorbij waar bij we niet de Noordzee op konden. Het was weer het weer wat een spelbreker is. Het duurt weer veel te lang natuurlijk en het wordt alweer aardig onrustig en op woensdag lijkt de golfhoogte voor het weekend toch redelijk en Hugo heeft dezelfde gedachte en zette op de Northseadivers App zaterdag vertrek 8,30 plan 2 duiken. Ik was de eerste die reageerde met check spoedig gevolgd door Bart en Leonard. De rest van de duikers hebben er waarschijnlijk geen vertrouwen in omdat die zich niet aanmelden. Donderdag de materialen allemaal weer gecheckt en flessen gevuld zodat ik helemaal klaar ben voor zaterdag. Op vrijdagavond worden de berichten toch bijgesteld met een windje3 tot later aantrekkend naar windkracht 5. Ook wordt er door de weermannen voor de vrijdagavond een code oranje afgekondigd! Het gaat inderdaad even flink tekeer en ik begin me toch een beetje zorgen te maken. Gelukkig is deze wind en regen en onweer gauw voorbij en ik ga lekker slapen. Zaterdagmorgen denk ik dat ik alles in de auto heb geladen en ga vol goede moed richting Den Helder. Ik zie onderweg de windvanen op de snelweg aardig strak staan. Bij Den Helder aangekomen zie ik Hugo al staan die heeft ook al twijfels omdat de beloofde wind 3 tot 4 al 4 tot 5 is met uitschieters naar 6. we varen wel uit maar het is goed mogelijk dat we onverrichte zaken weer terug naar de haven gaan....  Ook Leonard heeft zijn twijfels en in de sluis worden de duikplannen aangepast en zoeken we een wrak die een beetje in de beschutting ligt.

De keuze valt op de loodsboot 12 en terwijl we die kant op varen lijkt het met de golfslag genoeg mee te vallen. Bijna bij het wrak aangekomen wordt het al veel onstuimiger, gelukkig zegt Hugo anker klaar zetten we zijn er bijna.  Leonard heeft het anker beet en ik heb het ketting in de handen terwijl we wachten op het teken zeggen we al, Hugo gaat nu niet duiken. Nu gooit Hugo de boot in de achteruit en gooien wij het anker uit! We hebben door de wind het teken niet gehoord. Gelukkig blijft het anker toch achter het wrak hangen. Hugo verteld ons ook dat hij niet gaat duiken en de motor laat draaien. Dit hebben we dus goed ingeschat dit geeft ook een beetje aan wat voor golfje er staat. We zijn precies op tijd omdat de kentering hier vroeger is dan ons oorspronkelijke plan. Dus gelijk te pak en ik ben als eerste op het wrak. Het zicht is nagenoeg nul en zie dat het anker niet aan het wrak vast zit maar aan het oog dus eerst het anker maar beter neerleggen. Leonard heeft hem later nog verder verplaatst. Nu ik dat gedaan heb begin ik het wrak te verkennen en het zicht is beter toch bijna een meter. Normaal wil ik foto's en filmpjes van het wrak maken helaas is het zicht daar niet goed dus ga ik gewoon de boel te verkennen het valt op dat de ruimen alweer aardig zijn verzand en bij de breuk achter is het zicht zo slecht dat ik me niet waag om naar binnen te gaan. Het is een heerlijke duik met een diepte van maximaal 16meter. heel goed te doen. Na de opstijging is het makkelijk om weer aan boord te komen gewoon wachten tot het platform onderwater gaat en daarna kan je er zo op schuiven. Met rollers van bijna 2 meter gaat het wel makkelijk. Bart komt vlak achter mij aan naar boven en daarna is het wachten op Leonard tot hij de hefballon omhoog schiet. Tijdens het wachten liggen we lekker te schommelen op de golven. Het is nu ook wel duidelijk wanneer Leonard de ballon omhoog heeft geschoten de stroom en de wind elkaar tegen werken en de golven duidelijk in hoogte stijgen. Een tweede duik zit er dus echt niet meer in en we gaan weer richting de haven. Dit komt mij niet slecht uit omdat ik vergeten ben om de flessen set voor de tweede duik mee te nemen terwijl die thuis gewoon naast de andere set klaar stond. Dus bij het laden niet goed gecheckt. Deze duik kunnen ze ons niet meer afpakken en ik kan er weer een weekje tegen! Nu maar bidden dat de weergoden ons wrakduikers wat gunstiger gezind zullen zijn.

Tot de volgende duik!

 

Groetjes Richard

Zaterdag 20 en zondag 21 juni 2015.

Aangezien er weinig animo was om te duiken stapte ik bij Hugo aan boord. In totaal waren we met 6 personen. We gingen voor 1 duik aangezien de wind weer wat zou aantrekken in de middag. Via het Molengat naar buiten en richting de E17. Er stonden nog beste golven maar zonder koppen erop, dus we werden opgetild om daarna weer in de golven weg te zakken. Maar het waren wel rotgolven ze kwamen van alle kanten en de boot lag er dwars op. Op een gegeven moment ging er een over de muur om de vissen te voeren, dit was het sein dat de rest ook kon overgeven. Van de 6 gingen er 5 over de muur, dat was voor mij een tijd geleden. Het luchtte wel op. Daarna was ik eraf. De mannen gingen allemaal te water, Richard als eerste en die was met 30 seconden weer terug, zijn pak had iets geraakt met het te water gaan, dus daar liep het water tot zijn oksels naar binnen. De rest had een prima duik gemaakt met goed zicht. Op de terugweg nam ik het roer in de Red Rover en bracht de boot weer naar zijn haven.

Zondag,

Met 5 personen aan boord van de Mac.O.

Hugo stapte vandaag bij mij aan boord, we hadden ook Harry en David van duikteam Manta uit Amsterdam aan boord. En natuurlijk Richard van duikteam Heerenveen. De voorspellingen waren dusdanig dat ik besloot om via het Schulpengat naar buiten te gaan. Maar toen wij goed in het Schulpengat waren stond er een behoorlijke korte golf met koppen erop.

Ze waren lager als de zaterdag maar wel beroerder. Hugo vond het beter om uit te wijken naar het Wad. En inderdaad dat was het beste om te doen, zeker omdat men verwachte dat de wind in de middag naar 5bft zou gaan. Dus toen naar het Malzwin om daar te duiken. We waren ruim op tijd, dus wachten maar, maar om 12.30 uur konden de duikers te water. Richard als eerste, daarna David, Harry en Hugo als laatste.

Aan de oppervlakte zag het er niet best uit wat het zicht betrof en dat klopte wel, zo’n 1,5 meter. Maar goed toch gedoken. Toen alles binnen was voeren we weer rustig naar Den Helder. Hopelijk knapt het weer nu eens op zodat we een beetje bij kunnen kleuren op het zoute sopje.

Coen van de Mac.O

Pinksteren 2015.

Hugo was met de Red Rover al op vrijdag vertrokken, ik zou met de Mac.O op zaterdag vertrekken omdat het op het werk niet uit kwam. Zaterdag om 08.15 uur de motor gestart en om 08.30 voeren we de haven uit. Ik dacht vrijdags nog ik kan mooi buitenom naar Terschelling, maar dat viel zaterdag even tegen. Dus binnendoor dan maar, maar ja we wisten dat het een hobbelig tochtje zou worden en dat werd het. In de Texelstroom al behoorlijke korte rot golven met veel overkomend water.

Gas erop en dan weer eraf. Ook het Scheurrak was niet vriendelijk, toch doorgaan want we wilden naar Terschelling naar de rest van de wrakduikers. Nadat we ons aangemeld hadden bij de Brandaris ter hoogte van de Inschot 2A hadden we de veerboot Friesland net voor ons die uit de Blauwe Slenk kwam. Wij konden in de Westmeep een stukje afsnijden zodat we voor de Friesland kwamen te zitten. Net voor de Slenk kregen we weer behoorlijke golven te trotseren dus gas er een beetje af zodat we de Friesland vlak achter ons kregen. Die maar even voor laten gaan en in zijn kielzog meevaren. Nadat hij de slenk in gevaren was trok ik de Mac.O er aan zijn stuurboord kant er voorbij. In de slenk hadden we weer rustig water en dat was tot West Terschelling aan toe. Om 12.00 uur meerden we af naast de Red Rover. Hier even bijgepraat met de rest van de mannen en besloten om vanmiddag een duikje op de Boetak te pakken. Maar op een gegeven moment hoorden we de Wilhelmina op de marifoon dat die ging duiken op de Boetak. Toen maar naar de Walsum die even verderop ligt. Onderweg even langs de Wilhelmina om gedag te zeggen. Het water was mooi rustig ondanks de wind. Op de Walsum een paar plaatjes geschoten met de sidescan. Een leuk wrakje van 90 meter lang. De Red Rover had geankerd en ik ging er achter liggen nadat ik de duikers bij de Red Rover op de ankerlijn had gedropt. Na een uurtje was alles weer aan boord, compressor aangesloten en rustig aan weer richting de haven. Daar in de buurt van de haven op anker zodat niemand last had van de herrie van de compressor.

Om 16.00 uur meerden we af in de haven.

S ’avonds eten in Restaurant de Heksenketel met z’n allen.

Was gezellig, na het eten een afzakkertje aan boord en daarna in de slaapzak want om 05.00 uur ging de wekker weer om een duik op de UB61 te pakken. De volgende morgen voeren we om 05.30 uur de haven weer uit. Ook de Wilhelmina was al los van de kade. Richting het Boomkesdiep en vervolgens over de Gronden van Terschelling. Dat was wel even zoeken en er stonden toch wel serieuze brekers waar wij overheen moesten. Na enig zoeken waren wij erdoor zonder de bodem te raken, de Red Rover had wel even de bodem geraakt die zat iets links van ons. De Wilhelmina die ook door de gronden ging had meer moeite om er door te komen, op de ais ging ze alle kanten op. Tenslotte kwam die ook buiten op de positie waar wij eruit kwamen. Bij de UB 61 aangekomen ankerde de Red Rover weer en wij gingen er weer achter.

Er stond een redelijke deining, maar na een halfuur begon de wind al weer aan te trekken en op de marifoon hoorde ik dat voor district Texel windje 5 uit het zuidwesten zou komen. Overleg met de Hugo wat doen we, gaan we buitenom terug of binnendoor om dan een duikje vlakbij Texel te pakken op het wad. We besloten om binnendoor te gaan.

Was prima te doen veel beter dan zaterdag op de heenweg. Bij Texel eerst een ander wrakje gezocht maar die was spoorloos, dus dan maar naar de Emma. Over de Bollen naar het Malzwin, bij het wrak geankerd en te water. Na de duik alles opgeruimd en retour naar Den Helder. Afgemeld bij de verkeerscentrale en naar binnen om te tanken op Willemsoord.

In de haven alles weer van boord en vervolgens de boot afgespoeld en schoongemaakt. Waren twee heerlijke dagen.

Coen van de Mac.O