Het zicht wordt beter.
2 en 3 juni 2018.
In de loop van de week zag het er goed uit voor het weekend. Dus de mensen benaderd die al een tijdje op de lijst stonden. Dat liep aardig vol, dus met twee boten naar buiten. 6 man op de Red Rover en 5 op de Mac.O. Op de Red Rover zaten de mannen van Duikteam Heerenveen samen met Vincent, Hugo en Leonard.
Op de Mac.O twee man uit België(die hun eerste Noordzeeduik gingen maken) en een cursist die voor zijn 1e Noordzeeduik ging.
En natuurlijk Richard onze wrakduik instructeur. Er stond wel een golfje maar was goed te doen. Alleen het was een behoorlijk regenachtige dag.
Tijdens het varen was er nog niet zoveel aan de hand, maar toen de boot op het anker lag veranderde de situatie.
De een na de ander ging met het hoofd over de muur.
De een zag nog witter dan de ander, en Jo deed nog harder zijn best, die heeft ervoor gezorgd dat er nu een krab met een bovengebit aan het spelen is. Maar goed de kentering kwam erin en ik gaf het teken dat ze zich om konden kleden. Nu was het voor drie man de eerste keer op een hobbelende boot, dus het had even tijd nodig. Maar om 11.10 uur waren ze overboord. Het zag er aan de oppervlakte goed uit, donker water, dus ik had goede hoop op behoorlijk zicht. Maar het was nog niet super bleek later toen de duikers weer boven waren.
Maar wel te doen. De Red Rover lag even verder op de Stadt Emden, het wrak is groot genoeg om met zijn tweeën te ankeren. Het bleef wel de hele dag zuid westenwind kracht 4. Ook daar was iedereen naar beneden. Maar zoetjes aan kwam het ene hoofd na het andere weer boven. Wij waren iets eerder klaar dan de andere boot, dus gingen we daar even kijken. Leonard kwam als laatste boven met de hefballon. Hierna gingen we beide richting de Noord om voor een tweede duik te gaan met laagwater. Maar bij mij in de boot werd het kotsen weer vrolijk opgepakt. Alleen Jo die knapte redelijk op. Maar Bart en Joost waren er nog niet. Ik had besloten om bij het Westgat te gaan liggen om dan later weer naar zee te gaan. Konden de mannen een beetje bijkomen. Maar toen we daar aankwamen had men het wel gezien en wilden de meesten naar de wal. Dus zette ik koers naar den Helder. De Red Rover ging nog een duik maken op de Turbo. Eenmaal in de haven waren de meesten weer opgeknapt, we namen nog wat te drinken en ik gaf aan de mannen het certificaat voor hun eerste Noordzeeduik.
Van Joost en Jo kreeg ik een mandje met Belgisch bier. Geweldig, Dank.
De Red Rover kwam twee uur later de haven binnen en hebben we nog wat nagepraat, was toch een lekkere Noordzeedag.
Voor de zondag was er niet veel animo. Dus ging ik met de Mac.O en Leonard en Ernst naar zee. Was een prachtige dag met een zonnetje en een vlakke zee. Wat een verschil zeg, ongelofelijk. Ik had nu gehoopt dat de mensen van gisteren het vandaag konden zien hoe mooi onze zee is. Ook wij zetten koers naar de Turbo want de mannen hadden gisteren 10 meter zicht. Dat wilde wij ook weleens zien. Nadat we eerst aan het scannen waren geweest met de sonar gingen we voor anker. Ze konden er gelijk in.
Wat een weertje, heerlijk, er ging steeds meer uit aan kleren. De korte broek bleef aan. Na 75 minuten kwam Ernst weer eens omhoog en 5 minuten later was Leonard er ook met de ballon.
Eerst rustig de boel opruimen, vervolgens gingen we wat wrakken monitoren. We hadden nog een paar puntjes die gescand moesten worden. Rond het puntje van Zuiderhaaks bleven we een beetje hangen, het was tenslotte prachtig weer om te scannen. Om 15.00 uur werd het weer eens tijd om richting Den Helder te varen. Waar wij om 16.00 uur afmeerden.
Heerlijk weekend.
Coen van de Mac.O