Noordzeevirus: all inclusief 23-24 en 25-08-2019
Vrijdag vrij genomen want het weer ziet er goed uit, Ernst en Leonard wilden verder met de onderzoeken op de oude wrakken. Dus spullen aan boord en om 08.00 uur de haven uit. Stond buiten nog wel een golfje maar was goed te doen, in het Westgat even over het wasbord heen en naar buiten. Maar in de gronden was het berenslecht zicht, dus verder naar het westen, laten we even kijken bij het RN wrak, maar ook daar niet best. Dan maar naar de E-17 daar was het goed.
Leonard opperde ik wil straks wel naar de gronden want ik wil meten en zoeken. Nou zeg ik dat komt goed.
Dus na de E-17 weer naar de gronden,
het leek wel iets beter en dat bleek ook later. De mannen hebben kunnen meten. Weer iets duidelijker om naar een identificatie te komen. Maar net voor de duik zagen we een kustwacht vaartuig op een mijl of twee rustiger gaan varen, nou jongens we krijgen visite. En nadat hij eerst langs een ander bootje ging kwam hij onze richting uit. Ik werd op VHF16 aangeroepen, ze wilden even aan boord komen voor een inspectie, maar of er nog duikers onder waren.
Ook waren ze zeer beleefd over de marifoon en ging echt zoals het hoort, mijn complimenten aan deze bemanning. Nadat de papieren gecontroleerd waren werden ze wat nieuwsgierig naar de apparatuur aan boord. En wat ligt daar dan beneden? Nadat ik wat sonarplaatjes liet zien en vertelde wat wij deden waren ze bijzonder enthousiast, er werd zelfs tegen de collega’s in de boot nog over gepraat. Was een zeer aangename controle.
Coen van de Mac.O
Het weer valt de hele tijd tegen om te gaan wrakduiken en nu hebben we eindelijk vakantie en Annerie stelt voor om een paar dagen naar Oostenrijk te gaan. Ik vind het prima als we maar voor het weekend weer terug zijn, als het een keertje rustig is dat ik dan wel mee kan de Noordzee op. Mijn Collega Adrian had gezegd tegen mij, de zaterdag duiken op de Noordzee ga je niet halen. We vertrekken dus op zondag richting Oostenrijk en we merken dat Duitsland een grote puinhoop is met allemaal werkzaamheden aan de weg, ik zie mijn Noordzee duiken al aan de horizon verdwijnen. We hebben ons uitstekend vermaakt in Oostenrijk en Annerie vraagt voorzichtig hoe lijkt het voor het weekend? Ik zeg het is nog steeds een vlak zeetje, oh we kunnen dus onze vakantie niet verlengen klinkt het teleurgesteld? Ik zeg het weer in Oostenrijk is voor vrijdag ook regen en zaterdag ziet er ook niet super uit dus we moeten nog maar een keertje terug komen. We vertrekken vrijdag uit ons hotel en rijden via de wegwerkzaamheden richting huis. Onderweg krijg ik een appje van Coen ga je het redden? Ik zeg tegen Annerie bel hem anders maar even dat is makkelijker. We hebben ondertussen in de navigatie al gezien dat we tegen 22.00 uur thuis komen. Ik heb mazzel we hoeven pas om 08.30 uur uit te varen en ik zeg dat ga ik redden. Thuis aangekomen snel alles uit de auto en een biertje en slapen. De volgende dag ben ik mooi op tijd in de haven en Coen zegt ik heb je gisteren gemist (ja ik heb verdorie een wrakduik gemist). Hoezo? Nou de mannen ruimden gisteren niks op en de sprieten werden niet omhoog gedaan et cetera ze dachten zeken dat ze all inclusief hadden geboekt. Leonard is ook al snel aanwezig en op Ernst moeten we even wachten. Als die er ook is kunnen we naar buiten en alles draait weer op rolletjes. Ik pak het touw in de sluis en doe de sprieten na de brug omhoog etc. Coen zegt, zo moet het stelletje diva’s. De mannen direct wij hebben all inclusief geboekt. Ja ik heb ketelbinkie class geboekt is iets voordeliger na zo’n vakantie…… De mannen klaagden dat het zicht gisteren niet top was en hopen dat het vandaag wat beter is. Coen zegt we krijgen vandaag ook bezoek van de mannen van Texel. We gaan naar ons eerste wrak en daar wil Coen met de multibeam wat beelden van maken. Dit is handig voor ons onderzoek omdat we aan de hand van die beelden de lengte en breedte van het schip al kunnen bepalen. Bij de eerste scan komt de lengte beroerd uit met wat we dachten en gaan het nog eens proberen vanaf een andere hoek en nu verspringen de beelden van het wrak, dit is niet de bedoeling we moeten hier nog echt even mee aan de slag.
Na deze teleurstelling is het tijd om te ankeren zodra we voor anker liggen komen de mannen van Texel (Richard, Teunis en Jacco) ons al opzoeken.
Helaas de koffie is nog niet klaar, straks maar terug komen. Leonard plaagt Coen door te zeggen dat doet hij nooit voor ons, Coen antwoordt, kleed jullie om stelletje d….. Het zicht onderwater valt me niet tegen en ik ben druk bezig met filmen en fotograferen.
Ik ben als eerste weer boven en zie de Texelaars een stuk verderop nog onderwater
en spoedig komen die ook boven en komen ze onze kant op voor een bakje koffie en we zitten gezellig aan de koffie en praten na over onze duiken.
Hierna gaan we nog even oefenen met de multibeam en de mannen van Texel pakken nu een duik even verderop. We krijgen het beeld van de multibeam niet helemaal goed, ook het helemaal in rechte banen te varen valt niet echt mee. We geven het voor nu op en gaan ankeren op ons tweede wrakje van vandaag en we wisselen de flessen en tot mijn schrik zit er geen lucht in mijn fles! Gelukkig zit er in mijn eerste fles nog wel genoeg lucht om een duik te maken. Ik snap er niks van ik heb hem toch zeker weten gevuld ( klopt, heb het in mijn vulboek gecontroleerd). Voor we gaan duiken krijgen we van de kapitein nog een kopje soep en de Texelaars doen gezellig mee na hun tweede duik, bij hun was de kentering iets eerder. De tweede duik wordt voor mij niet een hele lange maar ik kon weer genoeg foto’s en filmpjes maken. Na deze duik heeft Coen een heerlijk portie nasi gemaakt en deze wordt varende weg soldaat gemaakt, Ernst werd bevolen om te gaan sturen en Leonard en ik hadden corvee en hebben gezamenlijk de afwas gedaan. Wat nou all inclusief.. De duikers van Texel kregen een foto van onze Nasi geappt. Die waren inmiddels alweer terug in de haven. We maakten alvast een planning voor de zondag, we pakken nu twee duiken achter elkaar zodat we ook weer op tijd thuis zijn. We willen om 9,30 gaan varen, tjonge dit is uitslapen! Ik vertrek ruim op tijd, dit is maar goed ook, onderweg had ik twee van de vier bruggen tegen. We zijn allemaal ruim op tijd aanwezig en tijdens het laden zie ik Coen met de kar met duikspullen lopen en de beide diva’s (leonard en Ernst) met lege handen erachteraan lopen. Ik vraag Coen of die twee weer all inclusief hebben geboekt? Ik vraag nu ook direct hoeveel dit extra kost. Ook mis ik de Red Rover in de haven? Leonard miste die boot pas na de tweede keer langslopen. In de sluis zijn nu verschillende boten en nadat we de sluis verlaten gaan we richting de brug en schuin achter ons is een sloepje en die geeft steeds meer gas en moet vol gas geven om als eerste onder de brug door te gaan. Helaas hadden we de finish vlag niet mee anders hadden we hem even gezwaaid voor de sloep “wad zout” . Op het open water laten we de sloep al spoedig achter ons. Het is een prachtige dag en het is druk op het water! We zien van alles kano’s en een hoop bootjes en op Noorderhaaks ziet het zwart van de mensen en Zeehonden. Zodra we bij ons eerste wrak aangekomen komen de mannen van Texel ook weer even langs nu met een verstekeling uit Limburg (hoi Roy) en zeggen, dat ze straks wel weer langs komen voor een bakje koffie.
Altijd handig zo’n varend koffiehuis. We maken ons klaar voor de duik, de stroming is er al uit en we maken een mooie lange duik. Ik fotografeer en film zoveel mogelijk ondanks dat het geen kraanwater is hoop ik dat het er allemaal wat knap opstaat. Ik ben als eerste weer boven en zie een schip als een kogel op ons afkomen
het zijn Sander en Marlies met de kinderen van Araid Wreck Diving die waren een weekendje op Terschelling geweest. Terwijl we druk in gesprek zijn is er een zeehond ons van alle kanten aan het observeren en duikt zelfs in de bellen van de duikers, ja Leonard en Ernst zijn nog onder. Nadat die ook eindelijk genoeg hadden van dit wrak kunnen we door naar het volgende wrak en ik spring daar bijna gelijk overboord en sla een kop koffie over. De andere mannen genieten van de koffie en cola wat ik heb begrepen van de verhalen.
Van dit wrak is niet erg veel meer over en ik probeer nog zoveel mogelijk op beeld te zetten. Ik ben nog druk bezig wordt ik op de schouder getikt en geeft Ernst aan dat die naar boven gaat. Ik ga door met proberen wat op de foto te zetten. Nu ga ik ook naar het anker en zie dat ik de laatste ben en probeer het omhoog schieten van het anker te filmen. Boven aan gekomen staan Leonard en Ernst bij de trap met waar blijf je nou? Je wilde toch op tijd thuis zijn voor je Schoonfamilie…. die rot jongens. We varen rustig weer terug naar de haven en voor de sluis missen de mannen van Texel de koffieboot en vragen waar we zijn. Nadat alles weer in de auto’s is geladen en het schip weer spik en span is achtergelaten gaan we voldaan weer terug naar huis. Het blijft leuk hoe de verschillende wrakduikteams met elkaar om gaan. Ik popel alweer om de zee op te gaan. Hopelijk kunnen we weer mooie verhalen vertellen op de wrakduik avond op 21 maart 2020.
Groetjes
Richard Kooistra