Vrijdag 19 oktober 2012.
Met Hugo en nog een paar afgesproken om vrijdag te gaan duiken. Op naar Den Helder daar de Red Rover geladen en uit de haven richting sluis.
Het was rustig weer, dus dat beloofde een rustige zee. En inderdaad er stond geen golfje, er werd koers gezet naar het Westgat, eenmaal daar aangekomen deden we een beetje rustig aan want het begint aardig te verzanden, Hugo haalde de motor een tandje terug om even over een richel te varen.
Dat ging goed dus er kon weer een tandje bij. Na het Westgat nog even een 20 minuten doorvaren om bij het wrak van de Madrid te komen. De dreg kon er al snel in, Hugo heeft dat puntje goed op de plotter staan. De duikers konden al snel naar beneden omdat de stroming er al aardig uit ging.
De duikers bleven een aardig tijdje weg dus er was wel iets gevonden dacht ik zo. Na een tijdje kwamen de mannen weer boven met een brede grijns op hun gezicht. Er was werk aan de winkel. Na een hele vruchtbare dag zonder golven in de avond onder het genot van een biertje weer terug naar de haven. Morgen weer verder kijken
Zaterdag 20 oktober 2012.
Alweer een duikdag, er stond wel een windje maar we moesten uit varen om het werk van de vorige dag af te maken.
Dit keer was de zee niet zo rustig, bij het Westgat zat ik aan bakboordkant in de hut, maar de zee had andere plannen met mij, via de kapitein en zijn stoel kwam ik aan stuurboord terecht terwijl ik ondertussen het tapijt in de stuurhut ook nog even oprolde. Goedendag wat een zeeën. Er kwam van alles naar beneden zetten, kaarten en mappen. Maar dit gebeurt wel vaker dus er was nog geen reden om terug te gaan. Er was tenslotte nog een klusje te doen. Bij het wrak aangekomen gingen we nog steeds goed heen en weer, de golven hadden we steeds in de zij.
Toen we een kwartiertje op het anker lagen kwam de Lamlash langszij, ik riep hem via de marifoon op en vroeg aan Hans wat de bedoeling was, zij wilden ook achter op de Madrid duiken maar dit kan natuurlijk niet als er al een boot ligt. Ik vertelde dat zij ook op de Ninian patton een duik konden maken die ligt 300 meter verder. En dat deden ze, met dit weer en dan twee boten op hetzelfde wrak dan vraag je om moeilijkheden.
De eerste duik was met hoogwater en toen hadden de mannen goed zicht maar met de tweede duik was het al een stuk minder met het zicht. Peter kwam al vlot naar boven met de mededeling dat de ankerlijn om de roeras van de madrid gedraaid was. Ik vroeg of hij nog een keer wilde afzakken dan zou ik de boot wat opvaren en dan kon hij de lijn losmaken van de roeras en dat lukte.
Na een hele dag heen en weer te zijn geslingerd maar met twee geslaagde duiken kwamen we in de avond weer aan in Den Helder.
Coen,
van de Mac.O.