Vlakke Zee
Zaterdag 26-8-2017
De vooruitzichten zagen er goed uit voor het weekend, dus maar even kijken wie er niet op vakantie zijn. Leonard zou een weekje met de Lamlash meegaan dus die haakte af, maar even later ging hij weer mee want de Lamlash voer pas zondag uit. Richard ging ook mee en Ernst kwam uit de nachtdienst maar twijfelde, slaap maar aan boord zei ik tegen hem, we zullen zachtjes doen. Hmmmmmm, ja ik ga mee, ik kijk wel hoe ik opdroog. Jolanda ging ook mee, kon net, want die ging ook weekje met de Lamlash mee. Dus de Mac.O zat vol. Voor zondag hadden we de App gebruikt maar er waren geen gegadigden. Om 09.30 uur afgesproken op de haven zodat we om 09.45uur konden vertrekken.
Sluis stond al klaar dus we waren snel buiten. De verkeerscentrale opgeroepen en vertelde dat we via het Westgat naar buiten gingen. Het was prachtig weer en blad strak water, heerlijk.
Koffie zat er snel in, Jolanda had voor de koekjes en mergpijpjes gezorgd. Eenmaal in het Westgat zag ik een boot in de richting liggen waar wij ook heen moesten, even de verrekijker erbij, het lijkt wel de boot van Duikteam Texel zei ik. Dichterbij gekomen wist ik het zeker, waar liggen die nu op, radar maar even aan en plotten. Die liggen op het puntje waar de WR109 vast heeft gezeten volgens onze gegevens. Maar goed we zaten al op onze locatie waar we wilden duiken, maar volgens de side scan lag het wrak alweer behoorlijk onder het zand, dat is de moeite niet riep Ernst.
Goed zei ik dan pakken we het wrak van 2016 met de koperen platen. Dus 5 minuten later waren we op de volgende locatie, dat zag er beter uit. Na een ankerplek gezocht te hebben gaf ik het sein dat het anker overboord kon. De duikers konden direct omkleden en te water. Ondertussen zag ik dat Duikteam Texel van ons afvoer, even Teunis bellen die zal wel aan boord zijn.
En inderdaad, ik vroeg wat hun gedaan hadden, we hebben netje opgehaald van garnalenkottertje die heeft hier vast gezeten, de WR109 zei ik, ja inderdaad. Moet je het puntje hebben vroeg Teunis, nou ik heb je al geplot maar voor de zekerheid kan het geen kwaad. Goede vaart en welthuis zeiden we tegen elkaar. De posities van elkaar appten we door. Na een uur kwam de eerste weer boven, rustig aan kwam de rest ook terug.
Waar gaan we de tweede maken? Ernst zei, we kunnen die puntjes nog wel even scannen het is prachtig vlak nu en we alle tijd. Zo gezegd zo gedaan, eerst naar het puntje van DT Texel, die stak behoorlijk op, dat had Teunis ook al gemeld, even plaatje maken, wacht even riep Leonard ik ga naar beneden. Maar de stroming zat er al best in, het water welde over het wrak heen en duwde het zand naar de oppervlakte, maar hij ging toch. We hielden het wel in de gaten dat de bellen in de buurt bleven. Na een kwartier kwam hij weer boven, de stroming werd nu wel behoorlijk sterk en het zicht was beroerd. Ook volgens Leonard een coaster, dat vertelde Teunis ook al. Na wat scannen kwamen we bij het tweede wrak aan, eerst een paar keer er overheen om te scannen en een goede ankerplek te vinden.
Nadat het anker erin lag ging ieder een plekje zoeken om te rusten. We moesten nog 4 uur wachten. Het was uitzonderlijk rustig op zee, wat is dit toch mooi. Ondertussen kwamen de zeehonden dichterbij en gingen nieuwsgierig kijken bij de safetylijn met de drijvertjes achter de boot.
Opeens zag iemand een bruinvis, jawel die bleef rondjes zwemmen om de boot, prachtig.
.JPG)
Wat hebben we toch een prachtige Noordzee. De duikers konden om 17.30 te water, 20 meter diep dus die bleven geen uren weg. Ondertussen had ik de saté al in het hete water liggen en de nasi op het vuur. Toen de duikers weer boven waren hebben die de spullen binnen gehaald zodat ik met het eten verder kon. Ernst nam het roer
en Leonard, Richard en Jolanda ruimde zoveel mogelijk op. Voor we het Molengat invoeren zaten we allemaal al aan de warme hap en voor Den Helder was alles alweer afgewassen en schoon gemaakt.
TOP DAG.
Coen van de Mac.O