20-10-2018
Questduik
Een tijdje geleden kwam Erik Bronsveld met het verzoek of het mogelijk was om iemand van Quest en Cor Kuyvenhoven mee te nemen voor een artikel in het blad Quest. Cor neemt dan foto’s en jullie worden dan geïnterviewd. Nou dat kan wel zij ik tegen Erik, gaat die man dan ook duiken of blijft hij boven was mijn vraag. Ja hij gaat mee. Nou dan hoop ik dat het redelijk weer is. En voor dit weekend zag het er redelijk uit, dus afgesproken voor de zaterdag. Om 07.45 uur vertrek en s’avonds om 19.00 uur weer terug was de planning. Iedereen was op tijd. Cor had gevraagd of er duikers waren die Paul(Quest) konden begeleiden naar beneden en op het wrak. Dus Richard en Ernst namen deze taak op zich. Duikspullen waren door Erik verzorgd en Paul had zelf een pak gehuurd. In de haven werden er al veel foto’s gemaakt door Cor, zodat het laden vastgelegd werd. De touwtjes gingen los en we voeren naar de sluis, sluis stond al bijna klaar zodat we al snel konden schutten.
Nu was er niet zoveel haast want we waren op tijd en de kentering duurde wel 2,5 uur. Dus tijd genoeg. In de sluis bakkie koffie en koekie en daarna naar buiten. Om 08.30 voer ik tussen de pieren van haven Den Helder en kon het gas erop. Met 15 knopen voeren we naar het Molengat, het zag er goed uit. Een klein ribbeltje tussen Marsdiep en Molengat, maar in het Molengat viel het mee. Maar bij de Molengat Echo zag het er anders uit, golven met kleine kopjes erop zo hier en daar. Daar draaiden we richting de zuid om koers te zetten naar de gronden bij Noorderhaaks. De ruitenwissers konden aan en ik hoorde iemand al zeggen het hobbelpaard is weer in zijn element. Het was een vervelend hobbelig golfje die van alle kanten kwamen, dus voor iemand met een zwakke maag en evenwicht probleempje was dit geen goede dag. We kwamen in de buurt van het wrak, we wilde het anker tussen de ketels en de stoommachine gooien. Dus toen ik bij het wrak aankwam gaf ik een brul gooi, maar er gebeurde niets, de mannen waren zo druk in gesprek dat het anker nog op zijn plekkie lag. Een hoop gelach van achter. Nadat ik het wrak voor de derde keer aanvoer gaf ik het sein, gooi. Het anker lag op de goeie plek.
De mannen kleden zich allemaal om voor de eerste duik, ondertussen maakte Cor foto’s van Paul zodat het een complete basis zou hebben voor het artikel. De boot lag behoorlijk te slingeren waardoor Paul probeerde strak voor zich uit te kijken, ik vroeg aan hem, gaat het? Nou zolang ik de vuurtoren in beeld hou gaat het zei hij.
Ik kon de eerste duikers vrijwel helemaal volgen tot de bodem, het was kraakhelder. Met wat haperingen ging ook Paul naar beneden, het was zijn eerste duik op de Noordzee.
Maar met Richard en Ernst bij zich moet alles goed gaan. Paul zijn eerste duik op de Noordzee duurde 37 minuten,
hij dook in natpak, toen hij weer aan boord was stond hij een beetje te rillen, ik zei tegen hem kleed je maar gauw om dan kom je weer op temperatuur. Ik vroeg aan hem, wat vond je ervan en wat heb je gezien? Nou om eerlijk te zijn, ik heb het wrak gezien, maar wat ik gezien heb, geen idee. De mannen wezen mij van alles aan, maar ik heb geen idee. De golven waren ondertussen wat hoger geworden en de berichten voor Den Helder waren nu niet bepaalt optimaal. De laatste duiker schoot de ballon omhoog. Normaal zouden we blijven liggen maar dat had niet goed uitgepakt voor Paul. Toen alles weer aan boord was voeren we via het Molengat naar de Oostkant van Noorderhaaks om daar bij de zeehonden in de luwte te gaan liggen.
We hoopten dat de wind een beetje zou gaan liggen en dat vanmiddag met de vloed de golven wat zouden inzakken. We spraken af dat als we vanmiddag die kant op zouden gaan dat iedereen zijn spullen klaar zouden zetten en pakken aan zouden doen, zodat we met deze golven snel te water konden. In deze rusttijd kon Paul zijn vragen stellen aan de bemanning. Dus het was goed dat we in kalm water lagen. Ook dit keer kwam het Northseadivers certificaat voor eerste wrakduik op de Noordzee uit de tas. Richard gaf Paul zijn certificaat en feliciteerde hem met de eerste Noordzeeduik. Om 16.00 uur startte ik de motor en voeren we weer naar het wrak, ik zou gelijk bij de eerste keer het sein geven, dus anker klaar houden. Om 16.30 uur zat ik op het wrak en lag het anker precies op de plek waar ik hem wilde hebben. De duiksets gingen aan en een voor een plonsden ze overboord.
Je kon zien dat Paul nu wat rustiger was en ging in een keer naar beneden. Ook nu zag het water er top uit.
Cor maakte de ene foto na de andere, dus dat zat wel goed. Paul kwam met Cor als eerste weer terug, Paul moest nog even blijven liggen zodat Cor wat foto’s aan de oppervlakte kon maken. Ik had ondertussen het water op het gas gezet voor de saté. Richard kwam als derde weer aan boord. Toen ook Ernst weer aan boord was en de spullen opgeruimd nam Richard eerst het roer en daarna Ernst zodat ik het eten kon opwarmen.
In het Molengat was het eten klaar en met een lekker biertje erbij smaakte het wel. Om 19.00 uur lagen we in de sluis en rond 19.45 uur stapten we weer in de auto, was een mooie dag.
https://www.corkuyvenhoven.nl/wp-content/uploads/2019/10/2019-Wrakduiken_Nordlyset_Quest.pdf
Coen van de Mac.O