Pinksteren 2011
Coen Smste mij, heb je zin om met Pinksteren mee te gaan naar Terschelling om te duiken, blijven 1 nachtje en zijn zondag weer terug, dat leek mij wel wat en na thuis even overlegd te hebben kon ik mee. Zaterdag werd ik opgehaald door Peter Vet spullen ingeladen en toen via Coen naar Den Helder. De Mac O boot van Coen geladen en vervolgens via sluis het wad op. Ik was wel een paar keer de Noordzee op geweest om te duiken ook met de Mac O en de Red Rover maar het wad doorvaren was toch wel weer een andere belevenis, het eerste stuk verliep vrij rustig, maar bij de paardehoek ( zo heet een stuk wad ) was het toch wel spannend, met een diepte van één meter en dat is ook ongeveer de diepgang van de Mac O moest er goed genavigeerd worden maar dat kan je wel aan Coen overlaten. Na precies 3 uur varen kwamen we aan bij Terschelling. Via Brandaris aangemeld konden we afmeren naast de Wilhelmina ( ook een duikschip ) een half uurtje later kwam de Red Rover, die net een duikje op de Noordzee achter de rug had naast ons vastmaken. Nou eerst maar even de benen strekken dus vertrokken wij met de duikers van de Red Rover, Hugo, Leonard, Eric en Peter naar het dorp voor koffie en een snackje. Weer terug aan boord besloten we om maar op het wad te gaan duiken, omdat Hugo net terug was van die duik op de Noordzee met windkracht 3 / 4 en dat niet zo,n succes was met die hoge golven. Het werd het wrak de Boetak, een slepertje volgens zeggen, ligt vlak voor de haven ongeveer een kwartiertje varen. Daar aangekomen had Hugo, schipper en duiker van de Red Rover zijn anker al vast gegooid op het wrak, dus kon de Mac.O langs varen en sprongen wij van boord om via de ankerlijn naar beneden af te dalen, het wrak ligt op ongeveer 13 meter, dus niet zo diep, op het wrak aangekomen viel het mij op dat het best goed zicht was, 4meter, dus reeltje vastgemaakt aan het anker en toen maar over het wrak gezwommen, beetje kijken of er nog wat af te halen was, maar dat bleek allemaal niet van waarde na een uurtje kijken en een beetje werken, reeltje opgerold en weer via ankerlijn naar boven, waar de Mac.O ons weer oppikte. Terug in de haven kwamen we naast de Zeester te liggen ( ook een duik schip uit Lauwersoog), na het eten, een culinair hoogstandje van Coen, ben ik nog even gaan kijken naar de kanonnen en andere opgedoken spullen die bij duikteam Equador liggen uitgestald.
Daarna werd het tijd voor een biertje en een Terschellings kruidenbitter. Half twee naar bed en half vijf weer op (kort nachtje) 
want we zouden gaan duiken op de Thasos en duiktijd was ongeveer 7.30 en daarheen varen duurt anderhalf uur.
Op de coördinaten van het wrakkenregister aangekomen bleek er na een twintig minuten rond varen en zoeken geen wrak te liggen, dan maar een ander wrak, we waren al eerder over iets heen gevaren dus dan dat maar proberen, het werd uiteindelijk toch de Thasos, die niet lag waar hij zou moeten liggen volgens wrakregister, en die we nog net konden pakken om te duiken vanwege de kentering, via het zelfde principe, Hugo gooit anker en wij springen van de Mac.O via ankerlijn naar beneden, daar aangekomen zag ik Leonard, die aan het stoeien was met het anker, want die lag nog niet goed vast op een smalle richel dus moest verplaatst worden. Toen dat gebeurt was ben ik over het schip gaan zwemmen, het is een passagiersschip en ligt ongeveer 16 meter diep, het zicht was 1 meter en ik zat voortdurend met m’n touw van het reeltje in de knoop dus besloot ik na een half uurtje het voor gezien te houden . Boven aangekomen was de wind flink aangewakkerd en de golven ook, goed uitkijken dus als je via de trap van de spiegel aan boord moet komen, maar ook dat was weer gelukt. Na overleg met Hugo over de weersverwachting, die was dat het windkracht 5 tot 6 zou worden besloten we om terug te gaan naar Den Helder. Die windkracht hebben we inderdaad gehad met golven van een meter tot sommige van twee meter, het deed mij denken aan de film the Perfect Storm, na twee uurtjes door elkaar geslingerd te zijn hebben we een rustpauze ingelast op Texel in Oude Schild, daar wat gegeten en gedronken en dan maar weer verder met de barre tocht, maar wat bleek uit de haven, een gladde zee . Dat had te maken met het draaien van de wind en kentering vertelde Coen zodat we nog rustig varend in Den Helder aankwamen spullen uitgeladen boot afgetankt en schoongemaakt, was dit voor mij een weekend om niet gauw te vergeten, en wil ik Coen en Peter bedanken omdat ze mij mee wilden hebben als bemanningslid. (PS volgend jaar weer ? )
HAN KRIEK