Noordzeevirus: Northseadivers gaat international
Na het winderige tochtje van vorige week lijkt het dit weekend wel goed te komen. Op dinsdag komt er al een bericht op de APP dat we weer uitvaren! Ik geef me natuurlijk weer op. Nu komen er meer aanmeldingen en kunnen de beide boten uitvaren! Ik zit bij de Mac O aan boord samen met Coen, Bjorn, Bart en Glenn. Op Glenn na ken ik iedereen aan boord. Ook de Red rover was met een goed gezelschap gevuld en is het tijd om te vertrekken. De Red rover vertrekt als eerste en wij volgen hun. We zijn nog maar net de haven uit of de Red rover draait weer om en Hugo roept dat hij Simon is vergeten! Dat heb je er natuurlijk van wanneer er zoveel duikers zijn. Het zorgt natuurlijk wel voor de nodige hilariteit. Simon wordt toch nog opgehaald. Ik praat ondertussen met Glenn, hij verteld mij dat hij uit België komt en het voor hem de eerste keer duiken op de wrakken is. Nieuwsgierig geworden vraag ik hoe hij bij ons (ik voel me inmiddels ook een Northseadiver). Hij heeft in Belgie een paar wrakduik schippers gevraagd en ook in Nederland deze schippers vinden dat hij te weinig duiken heeft gemaakt. Daarna heeft hij Coen via onze site benaderd en Coen heeft tegen hem gezegd als hij dat wilde doen kom je maar mee. We gaan wel zien hoe het gaat. Bjorn heeft via internet natuurlijk wel de nodige uitleg gegeven. Aan boord wordt de rest van de procedures uitgelegd. We bevinden ondertussen met de boten op de nu wel erg vlakke Noordzee waar het zonnetje uitbundig schijnt. Wij hebben het gas er lekker op en zijn een heel eind op de Red Rover uitgelopen. Het plan is dat we samen op het wrak de 928, ja op een onbekend wrak duiken! Omdat we mooi op tijd op het wrak zijn kunnen we even met de sidescan sonar over het wrak heen. Het is maar een klein puntje wat opsteekt en Coen vind dit te weinig op met twee boten erop te duiken en belt Hugo op en zegt dat wij naar de Fortuna gaan zodat zij de 928 kunnen verkennen. Op de Fortuna aangekomen moeten we nog even wachten er staat nog een flinke stroming. Hier maken we ook de planning dat Glenn samen met mij de eerste duik gaat maken en Bjorn de hefballon omhoog schiet. Het water aan de oppervlakte ziet er niet super uit, waardoor ik besluit om mijn camera aan boord te laten. Eindelijk kan Glenn zijn eerste wrakduik maken hij springt in het water ik volg hem direct. De afdaling gaat goed en de wrakkenreel komt ook goed aan het anker en hij gaat als een volleerd duiker het wrak bekijken. Hier hoef ik me geen zorgen over te maken en ben ondertussen ook lekker aan het sneupen. Omdat het wrak toch redelijk op diepte ligt loop ik al gauw tegen de nul tijd aan en ik geef dit ook tegen Glenn aan ook hij is reeds van plan om naar het anker te gaan. We gaan gezamenlijk naar boven en maken onze veiligheidsstop en komen veilig weer aan boord. Glenn's eerste wrakduik is een feit. Onderwater liet hij mij de grote Noordzeekrabben al zien ook heeft hij al oog voor de bijzonderheden op het wrak. Het zicht viel zeker niet tegen en ik zeg tegen Coen dat ik baalde dat ik de camera toch niet mee heb genomen (natuurlijk wel de goedkope chineese camera op de bril). Bij de Red Rover hebben ze voor de duik al bezoek gehad van de Douane! Later geeft Hugo de uitzending van één vandaag de schuld.......
Bij de Red Rover is de duik niet zo succesvol geweest als bij ons zij hebben het wrak helemaal niet gezien. Het tweede wrak wat de Red rover gaat bezoeken is de Madrid en wij gaan naar de Maasburg dit is dichter onder de kust terwijl we al berichten krijgen uit IJmuiden dat daar het zicht nul is. Onderweg daarnaar toe wordt er rustig geouwehoerd wat moet Glenn wel niet van ons Friezen en Hollanders denken? Coen maakt een lekker soepje en dat gaat er bij ons wel in. Op de Maasburg aangekomen lijkt het zicht inderdaad veel minder en weet ik zeker dat de camera aan boord blijft. Bjorn zegt tegen Bart als je weer zolang onder blijft mag jij de volgende keer de ballon omhoog schieten. Bart maar dit heb ik nog nooit gedaan. Ik wordt gevraagd of ik dit het samen met Bart wil gaan doen? Bjorn is namelijk van plan om een korte duik te maken. We kunnen ook gelijk te water en ik volg Bart en op 15 mtr geeft Bart aan dat hij omhoog gaat? Ik ga verder en geniet van wel een halve meter zicht!! Ik zie eindelijk hele vage contouren van de Maasburg na zoveel jaren van mislukking en de vorige keer de Maasburg gevoeld te hebben eindelijk weer een stapje verder. Ja Richard en de Maasburg die liggen elkaar niet. Terug bij het anker blijkt dat ik alleen op het wrak ben en kan ik de hefballon omhoog schieten. Wat is dit? De ballon gaat niet omhoog? Ik bekijk de reserve fles die ligt los, ook het ketting is vrij en er is niks boven, wat blijkt het anker zit vast aan een stukje visnet. Op dit wrak kan Duik de Noordzeeschoon mooi wat kilo's netten verwijderen. Nadat ik dit eraf wip vliegt het hele spul naar boven en kan ik ook de opstijging maken. Boven aangekomen blijkt dat alleen Bjorn even heeft gekeken en ook hij het zicht te slecht vond. Deze duiken pakken ze mij niet meer af. Terwijl we naar de Red Rover varen genieten we van een lekker portie nasi. Wat is dit een geweldige dag geweest. Hopelijk volgen er dit jaar nog vele van deze mooie duiken. Alleen hoop ik dat het zicht toch wel een tikje beter wordt.
Groetjes Richard
Het noordzeevirus kriebelt alweer....