Red Rover en de Mac.O
Om 07.00 uur afgesproken op de haven met Robin en Peter. Peter haalde mij thuis op en Robin reed direct naar Den Helder.
De boot gestart, die nu weer als een jonge hond in de rondte gaat. Ik had wat start problemen. Het was prachtig weer, in de haven T-shirt, maar op zee sweater aan. Dat was ook vrijdag het geval dat ik met Hugo en de Red Rover even een duik gingen maken op de Sophia Albertina. Dat was een heerlijke dag met z’n tweeën, lekker dobberen en ouwehoeren.
En zoals gezegd vandaag met drie en de Mac.O.Om 07.20 uur voeren we de haven uit richting de sluis. Sluis stond al open en we werden direct geschut. Om 07.25 voeren we tussen de havenhoofden. Eerst door het Molengat om daarna bij de Alfa-ton de Noord in te gaan. Er stond een klein golfje waardoor we lekker door konden varen. De boot had er totaal geen last van. Na een 2 uur varen kwamen we in de buurt van het wrak. Het wrakje ligt rond de Eierlandse gronden. Het zicht leek wel mee te vallen ondanks dat de bloei er behoorlijk inzit. Nadat we geankerd hadden gingen de mannen zich omkleden en maakten zich klaar om naar het wrak af te dalen.
Robin ging als eerste en daarna Peter.
Na een 40 minuten kwam Robin weer boven en had lekker gedoken. Even later kwam de hefballon met het anker aan de oppervlakte en een poosje later was Peter ook daar. Toen alles opgeruimd was startte ik de motor en voeren we richting de Zuid. Na een paar mijl nam ik wat gas terug en zette ik de sonar aan. Robin vroeg wat we gingen doen. Ik vertelde dat ik een positie even moest onderzoeken. Dat vond hij wel wat geheimzinnig en begon vragen te stellen. Na een paar vragen vertelde ik dat hier waarschijnlijk een vliegtuig moest liggen uit WW2. Dat vond hij wel interessant, na enige keren heen en weer gevaren te hebben zagen we wat op de bodem. Robin riep gelijk, ik ga wel even kijken. Dus anker erin en te water.
Hij bleef een halfuur weg, Peter stond te ijsberen want die zag dat het nog niet zo hard stroomde en Robin bleef maar weg. Maar opeens was Robin boven met een smile op het gezicht, ja het is een vliegmachine. Het anker had hij laten liggen, we gingen met de kentering van het laagwater nog een keer kijken. En dat gebeurde ook, beide duikers verdwenen weer en maakte daar nog een mooie duik.
Dit keer waren ze er beide van overtuigd dat het een vliegtuig was. Na onderzoek van de filmbeelden kwamen we er achter dat het een motor van een B17 is.
Om 18.30 uur meerden we weer af in de haven en gingen we na een prachtige dag op zee weer naar huis.
Coen van de Mac.O