26 november 2016.
Het zag er in de loop van de week uit dat het weer redelijk goed werd voor het weekend. Misschien wel twee dagen. Maar dichter bij het weekend bleek dat alleen zaterdag door kon gaan. Dus de vaste mensen stonden al te trappelen, er kon er nog eentje bij, dus de App geactiveerd. Maar ook daar was niet veel animo. Maar maatje van Vincent wilde wel mee, dus de boot was vol. Om 08.30 uur de touwtjes los en richting sluis.
Onderweg begon de discussie waar gaan we heen het is laagwater. Nou zei ik, we kunnen nu beter de Zuid in want waarschijnlijk is daar beter zicht. Als we nu naar het ondiepe gedeelte gaan dan kon het weleens slecht zijn na de storm van de afgelopen tijd. Maar dan kunnen jullie er om 10.00 uur in. Als we de Zuid ingaan dan kunnen jullie er om 12.00 uur in. En dat vond de rest ook. Dus via het Schulpengat naar buiten en richting de 2353.
Onderweg zaten we lekker te ouwenelen op twee na, die hebben de telefoon uitgevonden, dus dat werd al snel de kinderkamer genoemd.
Daar aangekomen even met de sonar er overheen. Dat was niet veel soeps, aardig verzand. Dan maar naar de volgende de 2352 (Henk 1), nou niet veel beter, voorschip en hier en daar nog een puntje steekt nog wat op maar in het midden een hoop zand.
Dus wat doen we nu? Nou laten we de Stadt Emden maar eens aandoen, die ligt vlakbij. Dus zo gezegd zo gedaan, dus anker klaar maken en een keertje aanvaren om te kijken hoe het wrak ligt. Gooi, riep ik toen ik een flinke opsteker op de dieptemeter had.
Het water bleek in eerste instantie aardig groen maar toen ik de ankerlijn behoorlijk kon volgen had ik er een goed gevoel bij. We moesten nog wel een tijdje wachten op de kentering maar om 12.00 uur ging de eerste overboord.
Richard ging als eerste gevolgd door Maarten die vandaag zijn tweede Noordzeeduik ging maken.
Hij was een klein beetje nerveus, maar was gezonde spanning geen stress anders hadden we hem wel aan boord gehouden. Hij liet nog rustig een fotootje maken toen hij in het water lag, dus dat ging wel goed.
Daarna Ernst en tenslotte Leonard.
Het was echt een prachtige dag, zonnetje erbij en heerlijk rustig weer.
Na 42 minuten kwam de eerste weer boven, het was Maarten, prachtig was zijn eerste woord toen de automaat uitging.
Richard volgde als tweede en Ernst als derde. Leonard schoot de ballon met anker omhoog. Toen alles weer opgeruimd was gingen we weer richting Den Helder. We zouden nog een bakkie doen met de mannen van Egmond, die waren ook op zee. Maar die hadden geen bereik, we hadden al diverse apps en sms gestuurd maar die kwamen niet aan. Toen we ter hoogte van de Lange Jaap (vuurtoren Den Helder) waren kwam het eerste bericht, waar zitten jullie. Nou bij de vuurtoren, dan gaan wij door was het antwoord, tot de volgende keer.
Om 14.15 uur liepen we Den Helder binnen. En om 15.10 uur lagen we weer afgemeerd in de haven.
Coen van de Mac.O