15-10-2016

Ik had laatst met Ernst diverse puntjes nagelopen, zo kwamen we ook in de buurt van de Mary Emma. Britse Bark op stoom van 446 ton. Gezonken op 8 februari 1885. We waren er een paar keer met de sonar overheen geweest om het wrak weer even goed in beeld te krijgen. We hadden het idee om gauw weer eens te kijken hoe het beneden eruit zag. En dat was vandaag. We waren vandaag met z’n vieren dus hadden we goed de ruimte. Het was wisselvallig weer met mist. Dat we de verkeerscentrale opriepen kregen we al gelijk het bericht dat het zicht beperkt was buiten. En inderdaad het was wat mistig. Via het Molengat gingen we naar buiten, bij de M E draaiden we over bakboord naar zee. Afgemeld bij de centrale en op weg naar het wrak. We waren er al snel, ik had gekeken voor de stroming en we moesten er met een kwartiertje in, maar het water stroomde al niet meer, dus te water.

De mannen waren snel vertrokken, de wind trok wat aan dus de kopjes kwamen op de golven. Halverwege kwam Ernst de camera terug brengen. Zo zei hij, houd je het nog vol, je ligt best te slingeren. Ik vertelde dat het weer wel omsloeg maar waarschijnlijk door die bui boven Den Helder.

Dus ga maar weer duiken.

En weg was hij, de flessen werden aardig leeg gemaakt, ook nu weer anderhalf uur. Het zicht was goed 2 tot 5 meter met laagwater. Maar de diepte in de geul hooguit 9 meter. Dat is mooi duiken, Noordzee op een wrak en maar 9 meter water.

Na het duiken nam Ernst het roer en ging ik een luchtje scheppen aan dek. Nog even genieten van de Noordzee. Om 14.30 uur waren we weer in de haven.

Coen van de Mac.O

Noordzeevirus: The Man's Cave

Ik ben met Annerie, mijn vriendin en haar moeder en broer bezig met de staande mast route richting Zeeland aan het varen en we zijn al een goede week onderweg en hebben Dordrecht gehaald en hier zit de stroming en wind een beetje tegen en krijg ik een berichtje van Coen hoever we zijn met de reis. Ik meld dat we in Dordrecht zijn en toch een paar dagen varen hebben. Coen zegt dat hij woensdag uit wil varen en vroeg of ik mee wilde. Het zal niks worden we willen woensdag pas weer vanuit Zeeland naar huis gaan. Alleen bij het plannen van de volgende routes met de zeilboot zien we dat Zeeland niet op tijd gehaald kan worden. Omdat we daardoor dinsdag weer terug gaan app ik maandag naar Coen of er woensdag nog plaats is. Hij meldt mij dat we dan met vijf personen zijn en het één duik is. Dus ik zeg tot woensdag en woensdagmorgen laden we de Mac-O in en vertrekken we over een vlak zeetje naar het wrak, ondertussen wordt er behoorlijk gepraat door de mannen. Omdat we met meer mannen dan normaal aan boord zijn en er twee voor in het vooronder met de tablet's aan het spelen zijn. Is de balans van de Mac-O ook een beetje verstoord en duikt die af en toe lekker in het water. Even voorbij de haven gaat de AIS uit. We hebben namelijk nog een paar puntjes van Ernst die we moeten bekijken.

Dit kunnen weer interessante nieuwe wrakken en weer een stukje geschiedenis wat ontdekt kan worden. Na het scannen gaan we naar ons wrak toe. (Madrid) Wanneer we op het wrak zijn aangekomen zijn gaat het anker overboord en omdat de stroming er al bijna uit is maak ik me alvast zover klaar voor de duik.

De andere mannen doen dat ook en het is behoorlijk druk in de kajuit van de Mac-O en Coen zegt het lijkt wel een man's cave met al die kwebbelende mannen. Ze waren allemaal zo druk bezig met hun verhalen over het duiken en over al de verschillende wrakken. Het is net of ze elkaar jaren niet hebben gezien terwijl dit slechts een paar weken geleden is.

Dus heb ik ook gelijk een titel voor dit verhaal. Bij het te water gaan is er inderdaad geen stroming meer dit merk ik ook wanneer ik aan het foto's maken ben al het stof blijkt gewoon te blijven hangen, hierdoor kan ik niet echt veel foto's maken terwijl het zicht toch wel beter kan zijn. Ik geniet enorm van de duik er zitten wat Steenbolken en gulletjes op het wrak. Na ruim een uur houdt ik het voor gezien.

Het is welles waar geen Zeeland maar gelukkig wel een heerlijke Noordzeeduik.

Wat wil een mens nog meer. Misschien twee duiken, dit gaat helaas niet lukken omdat er een paar mannen zijn die nog andere verplichtingen hebben. Onderweg naar de haven worden we nog uitgenodigd voor een bakje koffie op de VC, deze moeten we helaas ook afslaan met dezelfde reden. Jammer dat het weer voor komend weekend er wat minder uitziet, of toch ook niet, ik heb andere verplichtingen en kan de Noordzee toch niet op. Tja je bent een verslaafde Noordzeewrakduiker of je bent het niet.

Groetjes Richard

8-10-2016.

Het weer voor het weekend zag er goed uit. We hebben weer een wrakje opgespoord waar we wat meer van wilde weten, dus even de kentering opgezocht want het kan daar nog al eens verschillen. We hadden een lange duiktijd, want het wrak ligt niet zo diep. Op zaterdag waren we met 5 personen, we hoefden niet zo vroeg weg, dus dat was wel lekker. Iedereen was op tijd, dus touwen los en richting sluis. Het was rustig water  daarom konden we lekker vaart maken ondanks dat we stroom tegen hadden.

Erik Bronsveld van de Murene was ook mee, Ernst kwam uit de nachtdienst, die had al gemeld het vooronder is voor mij. We probeerden rustig te doen maar dat lukte niet helemaal.

Om 11.00 konden de mannen te water, het zicht zag er goed uit aan de oppervlakte en later bleek beneden ook. De eerste kwam na 1 uur en 30 minuten weer eens boven, daarna volgde de rest, prima gedoken en goed zicht. Nadat alles weer binnen was gingen we rustig terug naar Den Helder. Was een heerlijke dag op zee.

9-10-2016

Zondag,

Ik kreeg zondagochtend een appje van Robin Hoole dat zijn boot onverwacht niet uitvoer, dus of hij met ons meekon. Ik zat eigenlijk al vol, maar ook vandaag gingen we voor één lange duik, dus hij kon er nog wel bij. Dan wordt het wel wat druk aan boord maar het gaat nog. Jack Oomen ging ook mee, die was wel heel vroeg in Den Helder ruim een uur te vroeg. Toen alles in de boot lag vertrokken we naar zee. Het was minder mooi dan zaterdag maar prima te doen. We gingen weer naar hetzelfde wrak, Jack vroeg nog zullen we de drone even laten vliegen of doen we dat op de terugweg. Ik zei doe dat maar op de terugweg. We kwamen in de buurt van het wrak, op mijn teken ging het anker overboord en we lagen  spoedig vast. Rustig aan kon iedereen zich omkleden, was wel een beetje chaos in de Mac.O.

Toen alles overboord was had ik heerlijk de ruimte. Het weer was wisselvallig, van motteren tot regen. Robin kwam als eerste terug,  Robin had goed gedoken maar heeft liever stomers.(hahaha) Maar ook dit is leuk, een stuk geschiedenis wat hier op de bodem ligt.

De een na de ander kwam weer aan boord, Jack heeft alles gefilmd dus we zijn benieuwd naar Filmpje volgt!  Met de drone vliegen werd niks omdat het nu echt ging regenen, daardoor kwam iedereen in de punt van de boot en werd de boot wat zwaar aan de voorkant. Beetje gas erop maar puntje bleef wat in het water drukken. Toen we in de sluis lagen knapte het weer op, het werd zelfs warm. In de haven nog even nagebabbeld en daarna ging ieder huiswaarts. Maar oeps wat ligt daar nu in de boot ? de muts van Jack. Gauw op FB te koop gezet met foto. Van Jack O naar Coen O.

Ik was nog maar 5 minuten thuis toen ik bericht kreeg van Jack met de vraag wat is het adres. Een halfuur later was hij weer in het bezit van zijn muts.

Coen van de Mac.O

Noordzeevirus: 5 meter zand en veel vis.

Na een onstuimig weekje komt er een berichtje op de Northseadivers app de Red Rover vaart uit voor 2 duikjes.  Dit is natuurlijk een spekje naar het bekje voor mij, Leonard reageert net iets eerder dan mij.... Ook de tijd is geen probleem, half negen vertrekken. Ik kom om acht uur aan en Hugo rijdt vlak achter mij en we kunnen alles vast laden en terwijl we de boot volgooien komt Leonard er ook aan. We zijn dus mooi op tijd  om te vertrekken. Aan boord verteld Hugo het eerste wrak waar we op gaan duiken daar hebben jullie nog nooit op gedoken! Yess een nieuw wrak! Het is waarschijnlijk een voorpostenboot geweest en ligt op een diepte van 25mtr. Nadat we de sluis uit zijn gaan we weer het zoute water op. Het lijkt mooi kalm weer, maar naarmate we meer naar buiten gaan hoe groter de golven zijn, Zeeweer gaf ook nog steeds een golfhoogte van 1,3mtr aan! De Red Rover loopt soepel door de golven en we zijn vrij snel op de plaats waar het wrak moet liggen en de diepte meter gaat aan en we zien een diepte van 17 meter, Hugo het hoort hier 25 meter zijn? We gaan een paar keer over de plaats waar het wrak moet liggen maar het is hier zo vlak als een biljartlaken en veel ondieper dan het vroeger was. Dit wrak is dus tijdelijk verstopt! Dus even kijken welke wrakken er in de buurt liggen, de keuze valt op de viskotter De Jager, wanneer we hier aankomen zien we hem duidelijk opsteken en kan het anker klaar gezet worden. Huh wat is dit? Leonard en ik zullen het spul klaar zetten gaat Hugo tussen ons door en knoopt de lijntjes aan elkaar en legt het anker klaar... Leonard en ik zijn te verbaasd om hier ook maar op te reageren en dan zegt Hugo, waarom doe ik dit eigenlijk? Leonard zegt: wij dachten al dat we op een luxe cruise zitten en alles voor ons gedaan wordt. Hugo mompelt wat en gaat terug naar de stuurhut en brengt de boot boven het wrak en wij gaan toch maar helpen en gooien het anker uit. We hebben nog even tijd en wiegen rustig op de golven. Het lijkt behoorlijk helder water en heb al zin in de duik. Wanneer het tijd is om te water te gaan ben ik de eerste die te water gaat. Het anker ligt perfect bij het wrak het is nog een redelijk intact en het is omringt door duizenden jonge vissen ! Je kan door al die vis bijna het wrak niet zien. 

Het is een geweldig gezicht en ik geniet enorm van al die vis en het wrak. De tijd is zomaar om en is het tijd om weer naar boven te gaan. Ik ben net aan boord of ik hoor Hugo ook al achter de boot? Ik pak zijn vinnen aan en voel mijn maag die het gehobbel en dat voorover hangen niet prettig vindt. Wat ben je snel terug Hugo? Ja ik heb een set waar geen lucht in zit en ik dus ook een tweede duik met deze set moet doen. Een tien minuten later komt Leonard ook omhoog en kunnen we naar het tweede wrak, Hugo wil wel weer richting de Madrid en ik opper de Maasburg of nee laat maar, daar heb ik niet veel succes en wordt het dus de Madrid daar aangekomen gaat het anker uit. Ja weer op de normale manier Leonard en ik gewoon als een geoliede machine. Omdat we genoeg tijd hebben proberen we eerst een visje te vangen maar er staat zoveel stroming dat het lood bijna kan waterskiën achter de boot. Zo kan er geen vis gevangen worden en zoekt Hugo een slaap plek in de stuurhut. Ik ga op de zonnebank liggen en Leonard heeft een plaatsje boven de stuurhut gevonden. Het is heerlijk weer en ik dommel lekker weg op het zonnedek en met nog een uur voor de duik zijn we allemaal weer klaar voor. Ik besluit om mijn fles niet te wisselen  omdat er nog redelijk lucht in de set zit en mijn maag niet rustig is en Hugo heeft geen keus. Ook nu ga ik weer als eerste te water het zicht is hier beduidend minder toch is er weer veel te zien alleen niet zoveel vis wel wat donderpadden en terwijl ik probeer een foto te maken zie ik een paar enorme scharen onder mij. Het is een grote kreeft die mij van achter beslopen heeft en loopt uitdagend in de weg en zo lukt het niet om die donderpad op de foto te zetten.

Ik zwem daarom maar verder en zie meer donderpadden en kan zo toch één op de foto zetten. Na een veertig minuten ga ik weer beginnen met de opstijging. Ik ben er nog maar net uit hoor ik Hugo ook alweer en ik pak zijn vinnen weer aan en zeg tegen hem het komt bijna en na de tweede vin ga ik toch de visjes voeren. Nadat alles eruit is zeg ik tegen Hugo wat zal het mistig zijn bij Leonard! Hij was nog aan het duiken. Nadat Leonard weer aan boord is gaan we weer richting de haven het is weer een geweldige dag geweest.

Richard van het Noordzeevirus