Noordzeevirus: dag en nacht.

Na een aantal weken dat het er in het begin van de week er goed uitzag viel het de vrijdag steeds tegen en kunnen we weer niet uitvaren. Maar dit weekend lijkt het er goed uit te zien en we gaan de zaterdag en de zondag duiken. Yes, mijn zwemvliezen en kieuwen begonnen al op te drogen. Alleen lijkt het vrijdag avond dat het in de ochtend nog een te hoge golf staat (1mtr +) en we besluiten de vertrektijd uit te stellen naar 12:45. Omdat ze met de afsluitdijk bezig zijn vertrek ik bijna twee uur voor we uitvaren en toch ben ik maar net op tijd. Ik zie de windmolens behoorlijk draaien en ook Rijkswaterstaat geeft nog golven van boven de meter aan. We varen toch uit en door het Molengat hobbelt het al behoorlijk en de ruitenwisser draait weer overuren en ik plaag Coen met: jij hebt je zin weer met die werkende ruitenwisser. Coen heeft het ook druk met het varen om de boot veilig door de golven te loodsen. Het plan is om twee duiken achter elkaar te maken.

De eerste duik is op de SS Nordlyset, dit wrak kennen wij erg goed en bij aankomst zegt Coen maak er maar een lange duik van ik weet niet of er een tweede duik inzit. Ik ga als laatste te water, Marco en Michel gevolgd door Jeroen gaan als eerste. Het zicht valt niet tegen en ik maak wat beelden van de jufferblokken en de grote moersleutel en van het achterschip. Het valt me op dat de stuurboordzijde verder uit het zand is gekomen.

Na een uurtje heb ik het wel bekeken en kijk hoeveel duikers nog onderwater zijn.  Het blijkt dat iedereen al weg is en ik schiet de hefballon omhoog en inderdaad de tweede duik maken we niet meer. 

De eerste duik is weer gemaakt en voor morgen ziet het er een stuk beter uit. Ik vraag aan Coen hoe laat vertrekken we morgen? Hij zegt: We gaan 7:30 varen. Ik pik Pim op voor zijn tweede wrakduik en Gill gaat ook mee voor haar tweede wrakduik.

Het plan is om ook zondag twee duiken achter elkaar te maken omdat Ernst ook op tijd thuis moet zijn. In de sluis moeten we even wachten op een vrachtschip en dit schip heeft niet veel haast en dit lokt Coen tot een opmerking van iets van vrouw achter het stuur. Toen het schip eindelijk vast in de sluis lag zegt Gill dat heeft ze toch netjes gedaan.

Coen direct, ja dat is ook logisch dat je daar een dag over doet, Gill was het daar gedeeltelijk mee eens vooruit ze deed er een halve dag over. Dit zorgde voor de nodige hilariteit. We komen na de sluis op een vlakke zee wat een verschil met gisteren. Ook de ruitenwissers hebben een rustdag. Bij het eerste wrak bij Noorderhaaks lijkt het zicht niet geweldig en we geven aan Pim en Gill aan wanneer het zicht slecht is kom dan gewoon terug dan pakken we een ander wrak waarbij het zicht beter is. Ik duik direct achter Gill en Pim het water in en ik zie ze al terug komen en dat houdt dus in dat het zicht niet goed is. Bij het anker aangekomen is het zicht inderdaad minder dan een halve meter. Dus de hefballon maar omhoog en op naar het volgende wrak. We gaan naar het volgende wrak en ook hier is het zicht niet denderend. Toch apart gisteren toch 3 meter zicht en vandaag geen. We varen nu door naar de E17 een Engelse onderzeeër uit de eerste wereld oorlog. Deze ligt in dieper water. Het zicht lijkt hier toch een stuk beter. We moeten hier nog even wachten voor we te water kunnen gaan.

Tijdens het wachten zien we een rode waas in de verte langs drijven, Coen denkt aan een algensoort en Pim zegt als dat zo is waarom zijn er dan geen vogels boven die algen? Dat antwoord komt al snel wanneer we te water zullen gaan. Die smerig stinkende rode drap komt nu langs de boot drijven. Gill slaat deze duik over omdat ze zich toch niet fit voelt. Pim gaat als eerste te water,

ik volg hem en bij het anker aangekomen zien we die weer in het zand ligt dat had Coen ook al gezegd. We moeten volgens mij wel anderhalve meter naar rechts om bij de onderzeeër te komen. Er is een enorme hoeveelheid jonge vis op het wrak en de onderzeeër ligt er mooi bij zonder de toren, deze staat in Engeland.

Ook zijn er enorme kreeften in het wrak.

En de tijd vliegt voorbij en moeten we weer aan de opstijging beginnen. Terug aan boord vraagt Coen hoe lag het anker? Ik zeg dat die een anderhalve meter van de onderzeeër lag en Pim geeft bij Coen aan dat er een metertje tussen zat en Coen zegt direct dan geloof ik jou Pim en Richard die Diva is veel te verwend! Ondertussen komt Ernst ook aan boord en ik vraag Ernst hoe het anker lag en hij zegt hij lag ruim 5 meter van het wrak af lag en Coen moppert stelletje verwende diva's. Op de terugweg controleren we nog wat puntjes en de meeste punten zijn biljartlakens maar er zitten ook weer paar potentiële interessante punten bij.

Ook komen we een jonge zeehond tegen die lijkt niet te kunnen zwemmen, Coen meld dit bij de Verkeerscentrale en Ernst maakt zich klaar om te water te gaan om te kijken of die kan helpen. Coen brengt de boot in positie en Ernst springt overboord en ploep de zeehond is verdwenen. Zodra Ernst weer aan boord is zien we de zeehond weer drijven voor de boot, hij zal wel ziek zijn. De verkeerscentrale gaat het verder regelen en wij varen weer terug naar de haven. Het was wel een weekend met een verschil van dag en nacht qua zicht en golven en ook de geplande 5 duiken en de gemaakte 2 duiken. Maar al met al een geslaagd weekend. Hopelijk kloppen de weerberichten ook nu niet voor komend weekend omdat die er nu wel vreselijk slecht uitzien.

Hopelijk kunnen we weer gauw wrakduiken het virus kriebelt behoorlijk.

Tot de volgende

Gr. Richard

Noordzeevirus: Regen en wind

Het weer zag er niet erg gunstig uit voor het weekend maar zaterdag moet het toch wel lukken. Ook Gillian wilde wel mee voor haar eerste wrak duik. Op donderdag kregen we de tijd door, we vertrekken om 05:00 uur en 06:00 de eerste duik en daarna pakken we de volgende duik om 08.30 uur en 12:30 uur derde duik. Voor de zaterdag wordt er toch veel regen wordt voorspelt. Maar op regen kan je je kleden, wat ik dus niet heb gedaan, ik stap om 2:45 uit bed en pak de spullen en vertrek richting Den Helder, daar aangekomen ben ik de eerste en pak de kar en begin te laden en tijdens het laden komt Leonard ook al en die had onderweg al wat regen gehad, ook hij had geen regenkleding mee en terwijl we de eerste lading aan boord brengen komen Peter gevolgd door Coen en Gillian ook.

We kunnen even voor vijven vertrekken. Ondertussen begint het buiten al vochtig te worden, na de sluis gaat het gas erop en op naar de eerste duik, de SS Nordlyset.  Aan de oppervlakte ziet het er goed uit, ik zeg gelukkig, we hebben goed zicht Leonard is nog een beetje sceptisch en wil het eerst zien. Gillian en ik gaan als eerste te water en helaas heeft Leonard gelijk en het zicht op het wrak is op zijn zachtst gezegd matig.

Coen heeft het anker mooi bij de stoom machine geplaatst en dat is het eerste wat ik aan Gillian laat zien. Daarna zwemmen we richting het voorschip en we zien een hoop jonge gulletjes en na een 40 minuten zijn we weer bij het anker en maken we de opstijging en boven staat er al een golfje en is het behoorlijk nat  en Coen zegt voor we aan boord zijn, we gaan terug en kijken of het later weer gaat bij IJmuiden liggen de bomen al plat had hij van Sander een collega wrakduiker gehoord. Kort daarop komt Peter ook aan boord en Leonard is zoals hij de vorige keer al had gezegd dat hij niet weer als eerste zou zijn. Nu gaan we surfend door de golven naar de haven, de bedoeling is om eerst in de KMJC haven te wachten op rustiger weer. Ondertussen gaan er ook sportvissers richting zee en Coen meld aan één van de vissers dat het toch wel hobbelig is en ook hij was verbaast dat het zo was en zei dit hadden ze niet voorspeld! Hij bedankte Coen en paste zijn route toch maar aan. In de KMJC haven is het behoorlijk nat en we kijken naar de voorspellingen en die geven aan dat het behoorlijk blijft waaien en we besluiten het bij één duik te laten. Ik ben wel benieuwd hoe de vissers het hebben gehad? Hopelijk kunnen we spoedig weer de Noordzee op, ondanks deze duik, kriebelt het alweer.

Gr. Richard

Noordzeevirus : scannen,duiken en rode duivels

We willen zaterdag wat scannen in de buurt van Vlieland en zondag weer duiken op onze onderzoek schepen. Het plan is om zaterdag 7:00 uit te varen. Het is al lekker warm in de haven en we zijn allemaal lekker vroeg aanwezig.

Het is een heerlijke vlakke zee met een windje vanaf land. De temperatuur is heerlijk op zee. Bij Vlieland beginnen we strategisch alle punten te scannen, we vinden biljartlakens en stenen en veenlagen en een nieuw wrak. Ernst en ik maken de eerste duik op een plek

waar we verstoring in de bodem zagen dit klopte ook wel de mesheften hadden er mooie kuilen gemaakt en er waren wat veenbulten, na een verkenning hadden we het hier wel bekeken en gingen door naar de volgende. Na verschillende velden te hebben bekeken gingen we terug naar een nieuw wrak.

We gaan met een lichte stroming naar beneden en hebben een prachtig zicht met een hele hoop vis en een prachtig begroeid wrak. Ik ga als eerste weer terug en boven water zien we een paar zeilboten gevaarlijk op ons afkomen de eerste is een Nederlander

en via contact via de Marifoon past hij de koers aan en vraagt of het zo goed is, helemaal top! Alleen zeilboot nummer 2 krijgen we geen contact mee, ook de Kustwacht (VHF16) lukt het niet om contact te krijgen met dit zeiljacht terwijl deze op ramkoers ligt. Ik haal de veiligheidslijn naar binnen en Coen start de motor en op dat moment kwamen er een paar mannen van het zeiljacht naar boven en we wijzen waar ze heen moeten sturen en ze kunnen net op tijd de koers veranderen en zien we de Nationaliteit van het schip en om in voetbal termen te blijven het waren weer de Rode Duivels (Seven Seas BEL139) die gewoon op de automatische piloot zonder bemanning aan dek varen......  En ze waren dichtbij genoeg dat Coen zonder stemverheffing in een bepaald soort Nederlands ze het een en ander duidelijk kon maken.
De mannen onderwater hadden dit ook gehoord en Ernst kwam al naar boven en Peter was bezig de hefballon op te laten en dit duurde net wat langer dan normaal maar toen kwam die ook! De hefballon maakte bijna een opstijging uit het water zoveel lucht was er in gepompt. Wat bleek het anker haakte nog net aan een spant wat niet was opgemerkt en toen die gelicht was ging de hefballon met anker als een raket omhoog.

Hierna gingen we weer terug richting Texel, onderweg vroeg Leonard hoe ons onderzoek ging? Ik antwoord terug alleen wat goud en verder niks de mannen aan boord vinden dit prachtig en zeiden we moeten eigenlijk ook zeggen dat we er met niemand over mogen praten dus dit vulde ik natuurlijk aan op de app. Leonard reageerde met: ook niet aan mij? We reageerden allemaal op de app met nee en lieten de arme Leonard in het ongewisse.

Op de terugweg werden we vergezeld door bruinvissen welke we helaas niet op de foto konden krijgen. Onderweg werden de hakers van de vissers even bekeken, ook hier veel veen en een paar potentiele punten die nog wat verder uit het zand moeten komen. We plagen Coen ook met, dat hij het anker bij het wrak niet erg goed had neer gelegd hij lag wel een meter uit het midden van het wrak! Hij reageert direct met wat zijn jullie ook een stelletje Diva's. We komen op een gegeven moment weer bij een punt wat er veel belovend uit ziet en we besluiten daar even naar beneden te gaan om even een indruk te hebben of dit wrak is zodat we deze kunnen melden bij het RCE.

Het stroomde nog behoorlijk en we blijven even wachten maar op een gegeven moment kan ik niet meer wachten en ga naar beneden het was inderdaad een behoorlijke klauw om naar beneden te komen, maar het was de moeite waard een zwaar houten deel van een wrak met een vis erop geweldig!! na deze verkenning gaan we door naar een ander houten wrak hier hebben we een aantal jaren terug ook op gedoken en toen verdween die weer onder het zand, nu was die weer terug maar is inmiddels op het achterschip weer aan het verzanden.
Ook zien we dat het hout erg achteruit is gegaan dus we moeten haast maken om te proberen dit onderzoek te kunnen afronden. Ik ga weer als eerste naar beneden en ga richting de boeg, wat een geweldig gezicht weer en ook hier is de vis behoorlijk vertegenwoordigd. Ik film en fotografeer alles wat ik kan. Ernst heeft zich de hele dag bezig gehouden met dingen in te meten en notities te maken. Tijdens de terugweg richting Den Helder was er een verschil van hoe het nieuwe wrak erbij ligt, ik denk hij ligt op de kiel en Ernst denkt hij ligt op de kop. Peter hield zich erbuiten. Ik heb inmiddels mijn beelden gezien en geef Ernst toch gelijk. Ook kunnen we Coen weer plagen want het anker lag nu bij het laatste wrak in het zand. Ik zeg ik heb er even een foto van gemaakt hoe het anker ligt Coen. Peter komt er nog even zuinigjes overheen het is maar goed dat we wat zicht hebben en dat we zagen dat we over het wrak heen gingen want we hebben wel bijna 2 meter extra moeten zwemmen om bij het wrak te komen. Coen reageerde met wat zijn jullie ook een stelletje ouwe wijven. Kortom het was een prachtige dag met gewoon 4 duiken. We komen rond half acht weer terug in de haven. Kortom we zijn een klokje rond op zee geweest. De autorit terug naar huis is wel het wel even wakker blijven. Thuis aangekomen heeft Coen, Leonard toch op de hoogte gebracht van ons onderzoek dat we helaas niks hebben gevonden. De duik op zondag hebben we gecanceld omdat er een windje 5 uit het westen werd voorspelt! Mooi om ons huiswerk te doen en de beelden te verwerken.
Al met al een top weekend.

Op naar de volgende duiken, het Noordzeevirus heeft me weer helemaal in de greep.

Gr. Richard
 

NO 6bft opkomend tij.

Om 05.00 uur ging de wekker, de avond ervoor geappt we gaan, maar toen ik om even over zessen in Den Helder aankwam had ik hier al een beetje spijt van. Richard kwam vlak achter mij aan, die keek ook al bedenkelijk. Ik zeg, zal Leonard even bellen waar hij zit dan moet hij maar omdraaien, maar Leonard was ook vroeg en was al in Den Helder, die vond, achhhhh er staat een briesje. Ja koekkoek, een briesje, ik sta gewoon met een jas aan. Nou we gaan kijken, inladen en gaan.

In de haven stond het water al op de ramen, dus goed vooruitzicht. De Wagenmaker kwam vanaf Texel dus daar moesten we achterlangs, toen hij voorbij was ging het gas erop, we zouden via het Molengat gaan omdat het laagwater was, dus het Westgat met deze golven vond ik geen goed idee. We kregen best wel wat water over, waardoor ik zei, we pakken wel een wrakje tegen Texel aan, liggen we nog wat beschut. Als we nu naar buiten gaan dan hebben we straks een uitdaging met NO wind en opkomend tij. Maar de Heren hadden andere plannen, we kunnen ook naar de Loodsboot 12, dus de VC opgeroepen dat we naar de S10 (rode ton Schulpengat) zouden gaan om daar de Loodsboot te pakken. Natuurlijk lagen we daar vol in de wind en de golven,

maarja daar hebben de mannen geen last van natuurlijk als zij beneden zijn, niet denkend aan hun kapiteintje die 45 minuten ligt te stampen en te rollen. Dus toen Leonard weer aan boord kwam en vertelde dat hij een kwal in zijn gezicht had gehad was de opmerking snel gemaakt dat sommige wezens elkaar altijd opzoeken. Het zicht was goed op het wrak ondanks de wind van de afgelopen dagen. Toen alles weer aan boord was staken we recht over richting het strand van Den Helder,

daar ligt het wrak van de SS Niger. Hier zouden we de multibeam gaan testen, of dit helemaal een goed idee was viel nog te bezien met deze golven. Maar het apparaat bouwde de beelden mooi op, je zag wel wat golven in het scherm maar eigenlijk viel dat best mee.

Na diverse keren over het wrak van de Niger te hebben gevaren werd het tijd om naar Den Helder te gaan, de vloed liep er al aardig in waardoor het water steeds wilder werd. Nadat we alles vastgesjord hadden stuurde ik de boot richting Den Helder, ik kan jullie vertellen dat ik weet hoe je broek zich in de wasmachine voelt, goeiendag zeg, wat een water, ik zag werkelijk niks meer door de ramen, beetje gas eraf want er liggen ook nog een paar boeien hier.

Na de Helsdeuren werd het wat beter, en voeren we even later nadat we de Texelstroom hadden laten passeren de haven van Den Helder binnen. Ondanks windkracht 6 en het tij toch nog een heerlijke dag gehad.

Coen van de Mac. O