Opleidingsduiken N.O.B. Noordzee.

Op 7 juli 2012 voeren we met twee boten uit.

Totaal op twee boten 12 personen. Bjorn Sloos van Duikteam Heerenveen had onlangs een N.O.B. wrakduikspecialty gehouden. Deze instructeur gaat vaak met ons mee en zodoende vroeg hij aan mij of er iets te plannen was zodat alle cursisten hun wrakduiken konden maken. En dat was geen probleem, we hoefden niet zo vroeg weg want de kentering viel rond de klok van 10.00 uur. Het was prachtig weer, de meesten zaten al lekker in het zonnetje, Hugo en ikzelf voeren de boten door de sluis en de haven van Den Helder richting het Marsdiep.

We zouden gaan duiken op de Ninian Paton. Door het Westgat nog een stukje omhoog en daar was het wrak al. Iedereen kon zich rustig omkleden, we hadden geen haast want we waren ruim op tijd. Leonard was voor deze keer bij mij aan boord want Peter was verhinderd, en zo had ik toch ook een ervaren wrakduiker aan boord voor de begeleiding. In de sluis had ik een briefing gehouden daar vertelde ik wat de duikers konden verwachten en wat ze moesten doen met het in en uit het water gaan. Ook informatie over het wrak, en hoe het er bij lag.

Toen iedereen klaar was om te water te gaan gooide ik de boot los en voer naar het ankertouw van de Red Rover. Hugo had geankerd en wij lagen achter hem, zodoende konden de duikers van de Mac.O rustig te water springen en op de stroming het ankertouw pakken. Na een 40 tal minuten kwamen de eerste alweer boven, de eerste keer op een wrak is toch spannender dan dat ze dachten en daarom was het luchtverbruik hoger.

Toen iedereen weer aan boord was kwamen de verhalen los, wat mooi en te gek, super, e.d. Op de Red Rover begonnen ze de flessen te vullen voor de tweede duik, dit gaf natuurlijk wel wat herrie. Het duurde toch wel aardig lang het vullen.Ze waren net op tijd met vullen toen het tijd was om voor de tweede keer te gaan duiken.

Ditmaal op de SS Ruth.

Ook deze duik vonden ze te gek, nu was het wel mooi weer en er stonden amper golven, dus de dag was al geslaagd. Na de tweede duik voeren we weer rustig door het Molengat richting Den Helder.

Nadat de boten waren gelost en schoongemaakt namen we nog een biertje om de dag door te praten en gingen hierna naar huis.

Coen van de Mac.O

Zondagduikje

In eerste instantie zag het er voor zondag niet goed uit, maar zaterdagsavond ging de wind er toch aardig uit en de voorspellingen waren bijgesteld. Dus dan maar een duik pakken, Richard van Duikteam Heerenveen en Schipper Hugo van de Red Rover stapten aan boord van de Mac.O. Voor de rest hadden we geen duikers i.v.m. de vakantie’s.

We zouden naar de SS Fortuna gaan, daar aangekomen ging ik eerst even met de sidescan aan de gang want er moest nog een scheepje naast liggen. En inderdaad op de sonar kwam het tweede scheepje ook te voorschijn. Na een paar opnamens gemaakt te hebben voeren we naar het grotere wrak om daar te ankeren, het was intussen prachtig weer geworden op zee.

De trui kon uit, we moesten nog even wachten op de kentering, maar ik zag de stroomrichel al veranderen en zij tegen Hugo en Richard maak je alvast maar klaar om te duiken want het wordt zo rustiger. Maar toen de stromingsrichel onder het schip door ging leek het wel harder te gaan stromen. Dat was ook door de rest opgemerkt, het moest kloppen volgens mijn gegevens en inderdaad even later werd het rustiger, Hugo ging als eerste naar beneden op de voet gevolgd door Richard.

We hadden van te voren aan Richard verteld wat hij moest doen als de hefballon omhoog geschoten werd, Richard had dit nog nooit gedaan dus dit moest hij ook leren. Van boven af kon ik ze goed volgen bij de ankerlijn, het zicht was prima aan de oppervlakte.

En zo verdwenen de duikers in de diepte van onze mooie Noordzee. Het vrachtschip SS Fortuna is in 1943 naar de kelder gejaagd door een aanval van vliegtuigen. Na zo’n 35 minuten kwam de hefballon weer aan de oppervlakte, na nog even gewacht te hebben begon ik langzaam de ankerlijn binnen te halen. Toen de hefballon naast de boot lag maakte Hugo de kraan aan de dreg vast en kon ik het binnenboord hijsen.

Ze hadden een mooie duik gemaakt, maar het zicht viel beneden toch tegen. Nadat we alles weer vast hadden gemaakt begonnen we met de terugreis. Na 1,5 uur liepen we Den Helder weer binnen.

Coen, van de Mac.O

Vroege duik.

16 juli 2012,

Zondagnacht om 02.00 uur uit bed, koffie zetten, brood pakken en dan in de auto op weg naar Den Helder. Was voor half vier in Den Helder, een paar waren er al, boot laden en om 03.45 de haven uit richting de sluis.

In de haven de sluis al opgeroepen dus die stond al bijna open zodat we gelijk door konden.

Het was nog aardedonker dat we het Marsdiep invoeren, dit keer zouden we gaan duiken op de SS Madrid. Dus ook dit keer weer door het Westgat, toen we erdoor waren leek het alsof er al een bootje lag, maar dit was gezichtsbedrog. De Red Rover zou weer ankeren zodat de Mac.O weer op een lange lijn erachter kon liggen. Er stonden nog behoorlijke golven dus er moest wel rek in het touw zitten. Het begon in het Oosten al wat lichter te worden. Nadat er was geankerd konden de duikers zich om gaan kleden want de kentering begon al bijna.

Toen de duikers beneden waren kwam de verkeerscentrale met het weerbericht, het luide als volgt, ZW wind kracht 4 ruimend naar NW 5, dus of we een tweede duik konden maken was nog te bezien. Nadat de duikers weer in de boten waren, had ik met Hugo overleg, we besloten om terug te varen achter Noorderhaaks om daar in de luwte te gaan liggen.

En sommige mensen de tijd kregen om hun wrakkenklosje weer uit de knoop te halen.

Zo gezegd zo gedaan, daar gooide ik het anker eruit en de Red Rover kon naast ons gaan liggen.

Toen we daar een uurtje hadden gelegen kwam er vanuit het westen een hele donkere lucht aan, Hugo zei dat we de tweede duik wel konden vergeten, de wind begon ook al een beetje aan te trekken.

Dus het besluit was snel genomen, retour Den Helder. Om 10.30 lagen we weer in de haven.

Maar toch lekker een duik gepakt.

Coen, van de Mac.O

11 augustus 2012.

De weersvoorspellingen waren zo dat zaterdag gedoken kon worden, Oosten wind 2. Hoe mooi kan je het krijgen. Dus maar even bellen wie er kan, Ernst Jongejan had al een week eerder aangegeven dat hij dit weekend kon, Richard en Harry van DT Heerenveen en Mark Verbeek ook uit Friesland. Dus de boot was vol. Afgesproken om 05.30 uur in de haven, 1 persoon was te laat dus even wachten. Maar ik zei tegen de rest van de groep, hij heeft nog 5 minuten en dan gaan we. Je bent op de Noordzee afhankelijk van de kentering dus onbeperkt wachten op duikers doen wij niet. De Red Rover vertrok al, daar was iedereen op tijd, dus ik begon de boot al los te maken omdat ik anders nog een sluis extra moest wachten, maar toen was de laatste daar. Sluis opgeroepen of ik nog mee kon en dat kon.

Door de sluis richting Moormanbrug en na de brug de verkeerscentrale geroepen dat wij via het Molengat naar buiten gingen. De Red Rover ging via het Schulpengat naar buiten.

De kentering viel om 08.30 uur, maar we moesten nog een stukje varen, dus het gas kon erop. Ondanks de mooie voorspellingen had ik mijn trui nog aan, het was natuurlijk nog niet warm zo vroeg in de ochtend. Bij het Molengat aangekomen zei ik tegen de bemanning dat de voorspellingen niet helemaal uitkwamen. Windje was NO 4 i.p.v. O2, dus de golven waren ook hoger. En dat bleek toen we echt buiten kwamen, dik een meter en soms wel meer, en nog een rot golf ook, beetje warrig van alle kanten. Bij het wrak aangekomen even met de sonar aan de gang om daarna de dreg in het wrak te gooien. De dreg lag keurig op het wrak.

Nadat de laatste overboord was, ben ik de boot maar even aan het boenen geweest want een paar bemanningsleden waren over hun nek gegaan door zeeziekte.

Tijdens de kentering werd het water rustiger en kwam rustig aan het zonnetje af en toe te voorschijn, maar het bleef bewolkt. Het zicht aan de oppervlakte zag er goed uit, maar dat zegt natuurlijk niets over hoe het beneden is. En dat bleek ook wel dat de duikers terug kwamen slechts 4 tot 5 meter zicht, maar dat is al heel wat natuurlijk. Nadat iedereen weer aan boord was verplaatste ik de boot richting de westkant van Texel om daar te wachten op de volgende kentering van het hoge water.

Tijdens de vaartocht trok ik de boot over het volgende wrak(Silvia) waar we zouden duiken met de volgende kentering om te kijken hoe het erbij lag. Op de sonar was te zien dat het al redelijk verzand was, zeker in het midden gedeelte.

Dus ik zou nog even kijken of dit wel het wrak zou worden voor de volgende duik. Nadat we deinend een paar uurtjes gewacht hadden gingen we toch richting het bewuste wrak.

Om 13.45 uur ging de dreg overboord, en om 14.20 uur ging Mark overboord, die had er wel zin in, dat bleek ook wel, na de eerste duik is zijn pak niet uit geweest. Dus die kon niet wachten. De volgende was Harry, Richard en Ernst als laatste.

De tweede duik duurde niet zo lang als de eerste want tijdens de eerste duik waren ze bijna allemaal in deco geweest, dus om af te kicken was dit een korter duikje ondanks dat de diepte een stuk minder was dan de eerste.

Ondanks dat het wrak al wat was verzand waren de duikers toch enthousiast.

Toen alles weer aan boord was en vastgezet vertrokken we weer naar Den Helder waar we om 17.00 uur binnen liepen.

Coen, van de Mac.O