Logboek

26-7-2014,

 

Het weerbericht zag er goed uit voor het weekend, dus planning gemaakt en kijken wie er meeging. Zaterdagochtend om 06.30 uur afgesproken om uit te varen. Iedereen was op tijd, dus de touwtjes konden los. Dit keer was Hugo bij mij aan boord omdat vrijwel iedereen met vakantie was.

Eerst maar de Noord in, met het tij mee, we kwamen na twee uur sturen  op tijd aan om de eerste duik te maken. De duikers Hugo, Ernst, Richard en Ene van de Zeester hadden er zin in. De diepte was mooi, 18 meter, dus duiktijd genoeg  om een mooie duik te maken.

Het zicht aan de oppervlakte viel een beetje tegen. Op het wrak was het niet veel beter, 2 meter gemiddeld. Het was nog vroeg en de berichten hadden aangegeven dat de wind langzaam aan minder zou worden, maar daar was nog niets van te merken.

Na een tijdje kwam Ene alweer aan de oppervlakte.

Had een prima duik gemaakt, kon niet veel wijs uit het wrak worden, maar na altijd maar als beroeps in het water te liggen was dit toch wel lekker om relaxt op vakantie te duiken. De rest volgde al snel, na alles opgeruimd te hebben lieten we ons afzakken met het  tij mee de zuid in. Het volgende wrak lag op 20 mijl afstand op een pal zuidelijke koers. Met een snelheid van zo’n 7 knopen gingen we rustig naar de volgende positie. Onderweg nog even op een ander wrakje gekeken met de sonar.

Na een paar uur sturen kwamen we in de buurt van het volgende wrak, boven het wrak anker gegooid en wachten op de kentering. Al hoewel de berichten waren dat het rustiger zou worden, nam de wind alleen maar toe, op VHF62 verkeerscentrale Den Helder, hoorden we dat er een NE 5 stond en zou krimpen naar NW, dat was ook te zien aan de golven die in plaats van 50 cm wel een meter waren. Maar als je eenmaal buiten bent blijf je daar. Na een tien minuten viel het mij op dat we op de plotter snelheid maakten, dat kan toch niet, het anker ligt in het wrak. Hugo liep naar voren en haalde de ankerketting in, daar zat niets meer aan, hele anker weg. Nu had ik van de winter de boot opgeruimd, dus ook het gewichtje eruit gehaald en het reserve anker.

Het bleek dat de pen van de sluiting door gerot was, RVS met stalen binnenkant? Geen RVS dus, staal verchroomd. Goedkope troep. Plan gemaakt om toch te kunnen duiken. We zouden een dunne lijn aan een loodgordel vastmaken en die op het wrak gooien om daarna met de boot in de buurt te blijven bij de boeitjes die we daar aan vast gemaakt hadden, zo kon er evengoed gedoken worden en het anker even te zoeken. Maar de kentering duurde nog een uur, dus rustig laten drijven maar.

Ondertussen kwam de visarend van de Kustwacht achter ons langs, die ging richting Schulpengat en dan naar Den Helder. Maar verderop ging sneaky de rubberboot te water en die kwam onze kant op. En ja hoor, controle. Toen ze langszij lagen riep ik dat ik geen Chinees had besteld, maar dat hadden ze ook niet. Hugo kon een van de ambtenaren dus het was een relaxte sfeer. Iedereen moest legitimatie tonen en wie was de eigenaar e.d. Na een kwartiertje vroeg ik of er nog vragen waren want de kentering was daar. Die was er niet, dus gingen we met spoed naar het wrak. Ik riep dat de loodgordel te water kon, Hugo gooide hem er in. Ik bracht de boot bij de boeien en de duikers sprongen er in nadat ik het teken had gegeven. Na een 45 minuten kwam Ene weer boven dat het anker gevonden was en vast gemaakt was aan de hefballon.

Richard kwam als laatste omhoog nadat hij de ballon gevuld had beneden. Toen alles weer aan boord was werd er koers gezet naar Den Helder en na het tanken op Willemsoord naar de haven en uitladen.

Was weer een mooie dag.

Coen van de Mac.O