Logboek

10 augustus 2013

De weergoden hebben dit jaar niet het beste voor met ons wrakduikers!

Het was inmiddels alweer 3 weken geleden voor ik mijn laatste Noordzeeduik heb gedaan.

Het is wel frappant de hele week valt het met de wind en golven mee, maar elk weekend lopen de wind en golven op. Zo ook dit weekend, maar ook bij Coen begon het ook te kriebelen en de zaterdag leek het er om te gaan spannen. Dus werd er na drie weken toch besloten uit te varen. We waren slechts met drie man aan boord. Ernst, Coen en Richard. Na de sluis ging het gas erop en zaten we eindelijk weer op de Noordzee! De golven waren reeds hoger dan de voorspelde golfhoogte en de voorspellingen waren dat het alleen maar hoger zou worden. Dus werd er tijdens het varen overlegd of het wel verstandig was om door te varen, of om te draaien en een wrak op de Waddenzee te bekijken. Verstandige mannen die we zijn kozen we voor het Wad. Daar was het heel goed te doen en bijna geen golven. We waren hier ruim op tijd dus hadden we alle tijd om even met de sonar over het wrak heen te gaan. Het zag er goed uit en hadden een mooie uitslag op de sonar. Nadat we dit goed hadden bekeken gingen we door naar een andere punt op de kaart om hier ook nog even te kijken. Zodra het gas weer omlaag ging, ging de spanning die bij het sonaren hoort weer omhoog, maar helaas kregen we hier helemaal geen uitslag na hier een paar keer overheen te zijn gevaren was het tijd om weer terug te gaan naar onze duikstek. Nadat Coen ons weer het sein had gegeven ging het anker overboord en lagen we klaar voor de duik. Het zicht leek niet goed, maar we besloten hier toch te gaan duiken. Tijdens het afdalen was het al duidelijk het zicht was niet geweldig, het hield met een halve meter wel op en soms zelfs minder. Ik zat al op het wrak voor ik haar zag en kon nog een tijdje door zwemmen voor ik bij het anker was om mijn wrakkenlijn aan vast te zetten, ja het anker lag weer precies in het midden van het wrak.

Ondanks het slechte zicht was er hier en daar nog wel wat te herkennen van het mooie wrak.

Na een uurtje lekker te hebben gestruind was het tijd om weer naar boven te gaan. Boven aangekomen stond hier ook een kort venijnig golfje. Dit liet wel weer zien dat onze keus de juiste was geweest. Dat het weer toch in een uur zo kan veranderen. 

Dus aan boord werd het anker aan boord gehesen hierna was ook Ernst aan de beurt, je moet toch prioriteiten stellen. Nee Ernst hield het anker van de boot af tot de lier het anker hoog genoeg had gehesen. Nu was het gebeurt met het duiken en werd de veilige haven van Den Helder opgezocht. Helaas slechts één duik gemaakt, maar wel weer een echte wrakduik! Zo kan ik er hopelijk weer een weekje tegen. Hopelijk werken de weergoden het komende weekenden wel weer mee!

Tot de volgende wrakduik,

Richard. opstapper Mac.O