Logboek

We konden al vroeg in het jaar naar zee, 10 april was het eerste weekend en op 17 april konden we alweer, meestal is Koninginnedag de eerste keer dat we naar buiten gaan. s’Morgens vroeg werd ik opgehaald door Peter.

Op naar Den Helder, normaal zijn we altijd met 50 minuten in Den Helder, maar nu was dat even anders, een en al mist, het zat zo dicht dat ik tegen Peter zei dat hij beter via Den Oever kon rijden i.p.v. Slootdorp. Na een uur en 5 minuten waren we bij de boot. Hugo kwam ook net aanrijden, met Bjorn Sloos in het kielzog. Als laatste arriveerde Hans Koemeester.

Ik had de Mac.O al gestart zodat die even kon warm draaien. We moesten op tijd weg want we hadden een aardig tripje voor de boeg. Dus snel de boot laden en op naar de sluis. Die had ik van te voren opgeroepen, dus stond al aan de binnenkant open.

Ook de sluismeester vond dat we er al vroeg bij waren. Na geschut te hebben stoomden we al om 05.00 uur naar de Moormanbrug, toen we die onder door waren, verkeerscentrale Den Helder opgeroepen. Er waren geen bijzonderheden, dus konden we al snel het toerental opvoeren.

Via Zuiderhaaks naar buiten.Het toerental stond op zo’n 3000 toeren dus met zo’n 17 knopen naar de route.

IMG_7387_-_kopie

Alles ging lekker zijn gangetje, AIS stond aan, kon alles goed in de gaten houden, kreeg wel een paar meldingen en zag die ook op de radar. Maar de radar vertelde ook wat anders.

Die stond natuurlijk aan, want de mist die we onderweg naar Den Helder hadden gehad zat ook op zee. Ik kreeg over stuurboord steeds een puntje te zien die onze kant op kwam, niet snel maar toch. En dan heb je toch als schipper de neiging om te gaan kijken wat daar zit. En wat bleek, daar was een kotter aan het vissen.

Na een uur te hebben gevaren begon de boot ineens te trillen, dus gelijk het gas eraf en in neutraal. Daarna gelijk een klap achteruit gegeven en daarna weer vooruit gevaren, maar het trillen bleef aanhouden. Er zat iets in de schroef.Hugo trok direct zijn duikpak aan en haalde er een stuk net uit.

Gelukkig gebeurde dit niet in de route, want waar wij over wilden steken kwamen er net een paar grote reuzen aan stomen. Bij de route goed op de AIS en radar gekeken, er zat nog een klein puntje over bakboord, die liep zo’n 10 mijl per uur. Ik wachtte tot het schip voorbij was en ging vlak achter zijn kont langs, zo met de radar bij is dat toch een mooi gedoe allemaal. Je kon nog net het kontje in de mist zien verdwijnen.

Hierna ging alles op rolletjes, je kon de fluit van het booreiland, wat dicht bij was horen maar we zagen niets.

Het zat echt dicht, maar er stond geen zuchtje wind waardoor het echt een luxe was om op zee te zijn.

IMG_7390_-_kopie

Het wrak waar we naartoe wilden moest zo’n beetje onder de boot zitten, maar op de dieptemeter en de sonar was niets te zien. Vreemd was de gedachtegang van allemaal. Ik zei tegen de mannen we pakken wel een ander, anders gaat jullie duiktijd eraan. Dus even gassen met de Mac.O en daar kwam het volgende wrak. Daar geankerd en wachten op de kentering, dat duurde niet lang dus na zo’n 20 minuten gingen de mannen te water.

IMG_7388_-_kopie

Diepte 38 meter, en kraakhelder. Het werd een kort duikje maar wel een om te onthouden.

IMG_7405_-_kopie

Daarna een duik op de Victory gepakt, daar was het zicht even minder als in de route. En ook de mist was nog niet weg.

IMG_7397_-_kopie

Bij de Victory heb je weer ontvangst met de mobiele telefoon, mijn vrouw belde hoe het ging. Ik kon haar vertellen dat we de hele dag in een kleine wereld zaten. Waarop zij ons vertelde dat het prachtig weer was in Zaandam.

Na de duik op de kotter stoomden we na een heerlijke dag weer terug naar Den Helder, toen wij het Marsdiep in voeren trok het helemaal open. In de sluis was het zo warm dat het ene T-shirt na het andere uitging. Na het schutten meerden we om 15.00 uur weer in de haven af.

Ook dit was weer een dag om bij te schrijven.

Coen.

Mac.O