Noordzee virus: The Northseadivers diva's en de Marinier.
Het paasweekend ziet er uitstekend uit om te gaan wrakduiken. We maken al plannen om te gaan duiken op de zaterdag en de zondag. Ernst zit wel in de nachtdienst, dus Coen vraagt op welke tijd hij kan. Ik kan het niet laten en antwoord tussen 10:00 en 15:00 dan ben ik mooi voor het eten weer terug. Een grapje natuurlijk. Ondertussen op mijn familie app, maar even vragen wanneer het eieren zoeken ook alweer was, met de opmerking dat ik de zaterdag en de zondag aan het wrakduiken ben. Het was dus wel op de zondag dus dit ga ik missen! Het vertrek voor de zaterdag werd vastgesteld op 7:30 een mooie tijd dus ik vertrek even voor 6:00 van huis. Ik zie mooi de zon omhoogkomen uit het IJsselmeer en denk yess we gaan weer duiken! Bij de boot aan gekomen zie ik Coen alweer druk aan het poetsen, de grapjassen hadden de steigers waar de boten aanliggen schoongespoten. De boten zijn niet ontzien en zitten onder de troep! Ja en wij komen natuurlijk niet aan boord van een smerig schip. Nadat Coen een beetje is afgekoeld zegt hij, het zicht kan wel tegenvallen. Dit hebben ze al gehoord van de Vissers. Bij het vertrek staat de sluis al voor ons klaar daarna pikken we Jeroen nog even op en gaan we op weg naar het vlakke zeetje. Bij ons eerste wrak aangekomen zien we hoe slecht het zicht daadwerkelijk is. Na een meetlint te laten zakken zagen we na 30 cm al niets meer. We maken toch even een scan en gaan daarna door na het volgende wrak wat verder naar buiten, ook hier is het zicht niet beter. Dus besluiten we te gaan scannen en na een aantal mooie plaatjes te hebben gemaakt wil Jeroen toch bij een wrak te duiken.
Het zicht lijkt hier ook ietsjes beter misschien wel 0,5mtr. zicht.
Ik besluit af te wachten en ook Ernst heeft geen behoefte om te water te gaan. We willen toch wel minimaal onze uiteinde van de flippers zien! Ondertussen is Jeroen te water gegaan en we zien hem over het wrakveld zwemmen en na bijna een kwartier krijgt Ernst toch wel spijt dat hij niet te water is gegaan.
Na ruim een twintig minuten komt ook Jeroen weer boven.
Het eerste wat wij vragen hoe is het zicht? Het blijkt dat we toch een verdraaid goede keuze hebben gemaakt. De uiteinde van de vinnen waren absoluut niet te zien volgens Jeroen en hij had ook alleen maar het wrak gevoeld. Jeroen plaagt ons dat we ons als verwende verwaande diva's gedragen, hij heeft wel een beetje gelijk natuurlijk als je met zo'n vlakke zee niet te water gaat.
Omdat het duiken toch niks is gaan we nog even door met scannen. Het levert ons weer veel info op, we krijgen het nog druk als we al deze punten allemaal willen onderzoeken. Na het scannen sturen we weer aan op Den Helder.
In de haven komen we nog een redelijk nieuw schip tegen die gebouwd is door de scheepswerf van de SS Nordlyset namelijk de Flensburger schiffbau.
Mijn Noordzeevirus heb ik deze keer niet zijn zin gegeven, omdat ik al veel te verwend ben met goed zicht. Hopelijk knapt het zicht gauw op. We staan al te popelen om weer onderzoek te gaan doen!
Groetjes Richard