Logboek

Noordzeevirus: De Wasserette

Na vorige week een heerlijke dag duiken was het zaterdag weer de hoogste tijd om de zee op te gaan. Dus gingen alle lijntjes open, zelfs facebook, desondanks waren er nog twee plaatsjes vrij. Ik ging fluitend met de auto en pik Otto onderweg op en door naar Den Helder. Ik was niet eens de eerste, de schippers waren er en ook Harry, Reinier en Leonard waren er al. Alles was weer ruim op tijd aan boord. De hele week was het zeetje vlak, en ja vandaag weer een windje Noord 4 en later oplopend naar 5, nadat we Jeroen hebben op gepikt hebben uit de KNRM  haven haal ik de fenders naar binnen, maar door de golven word ik behoorlijk nat, ik heb mijn zout water wasbeurt al gehad. De ruitenwissers op de Mac-O doen hun werk ook weer om het zeewater af te voeren. Ik zeg tegen Coen waarom pak je al die golven? Nou ik heb wat vogelpoep op het dak, dat kan ik direct er even afspoelen..... De planning is dat wij op de Fortuna gaan duiken en de Red Rover de eerste duik op de E47 gaat maken.Na een klein half uurtje op het wrak te hebben gelegen kunnen we te pak en geven Joost en Rinie wel aan dat ze toch wel wat katterig worden.

Zoek de verschillen.

Dus maar gauw te water.

Het zicht onderwater is goed, op het wrak is enorm vele jonge vis en een hoop wrakstukken, gewoon veel te veel om tijdens één duik te bekijken en voor ik het weet is mijn tijd om.

Bovenwater zie ik dat de golfen toch gestegen zijn. Rinie wil zich afdrogen maar nu blijkt dat haar handdoek door de Mac-O netjes in het zout is gewassen en zat nog in de week. Rinie had het buiten in de bak laten liggen en ja de golven hadden de bak netjes gevuld. Coen en ik hebben de Handdoek maar even uitgewrongen en werd netjes opgehangen om te drogen. Dit blijkt niet zo goed uit te pakken, hierover later meer. We varen nu rustig met de golven mee richting de Red Rover die ook naar de volgende duikstek vaart. We komen elkaar spoedig tegen en we maken wat foto's en gaan rustig richting de Victory voor de tweede duik.

Het is heerlijk weer en op het zonnedek wordt genoten van de zon.

Terwijl we lekker varen met golven die net te hoog zijn om een soepje te maken. We zien ook steeds meer witte kopjes en denken, moeten we voor anker gaan of voorzichtig blijven varen tot het tijd is, we draaien even in de wind en weten nu zeker als we verstandig zijn maken we de duik hier niet. Bij de Red Rover twijfelen ze nog. We zeggen gooi de boot maar even in de wind dan weet je het. Er wordt nog wat gemord door de mannen van de Red Rover en er wordt toch besloten om naar de Loodsboot 12 te gaan.

Tijdens het varen is het zonnedek gauw leeg en staan er een paar half verzopen katten in de kajuit. Bij de loodsboot 12 aangekomen kunnen we direct te water en tijdens het omkleden zie ik dat de handdoek  helemaal doorweekt is, dus heeft het tweede was programma gehad en ik zie ook de schoenen van Joost, deze staan ook helemaal vol water of zoals Joost het noemde helemaal verzadigd van water. Kortom deze waren ook goed gewassen in het zoute water. Ik zie het water en denk,  het is slecht zicht, gelukkig valt het enorm mee. We hebben toch wel een meter of twee zicht. Na ruim een half uur maak ik de opstijging en ruik een lekker soepje aan boord van de Mac-O het smaakt na deze fantastische dag uitstekend. We gaan weer rustig met de beide boten richting de haven.

In de haven praten we nog even met Bertus de zeehond en zit deze dag er weer op voor mij. De Mac-O gaat morgen er weer op uit en ik ga het pak even naspoelen in de Joure. Je kan niet alles in de wasserette van de Mac-O wassen dan slijt het alleen maar.

Volgende week maar weer eens kijken.

Tot de volgende duik,

Richard