Pinksteren 2014.
Vrijdag 6 juni 2014, om 09.15 uur afgesproken op de haven, we zouden met twee boten naar Terschelling gaan, op elke boot 4 man. De Red Rover had Hugo, Leonard, Henk en Richard aan boord, de Mac.O had Coen, Peter, Bjorn en Rene aan boord. Nadat alles aan boord was en dat was weer een hele vracht gingen de touwen los om 10.00 uur en na de sluis richting de Texelstroom binnendoor naar Terschelling. Het was buitenom nog te hobbelig. Het was een mooie dag met veel zon, we toerden met een normale snelheid van zo’n 8 knopen naar het eiland.
Het was de planning om halverwege een wrakje te pakken, maar het water had een bruine kleur dus na overleg tussen de schippers werd er besloten om rond 15.30 uur de Boetak te pakken die net even buiten Terschelling ligt op het Wad.
Na de duik werden de flessen gevuld aan boord, dit jaar had ook de Mac.O de mogelijk om Nitrox te vullen. Peter had de cursus gevolgd en Leonard had hem thuis geholpen om het spul voor elkaar te krijgen. En dat ging prima.
Rond 18.15 liepen we de haven van Terschelling binnen, van te voren hadden we ons al aangemeld zodat we bij de Zeester en de Ursus konden liggen.
In de haven begon ik het eten op te warmen, iedereen had behoorlijk trek.
Op de Red Rover rammelde ook de maagjes maar daar ging het in de kombuis niet helemaal goed, Hugo had macaroni meegenomen, dat dacht hij, maar er stond nog iets achter de tekst macaroni (saus) dus toen had hij tweemaal saus, een thuis gemaakte en een uit het pak. Gauw ging er iemand naar de supermarkt om macaroni te halen zodat de maagjes nog gevuld konden worden. Na het eten nog wat drinken en kletsen om daarna naar clubavond van Ecuador te gaan. Daar was het gezellig en om half een gingen we weer naar de boten om te slapen. Nu had Bjorn een klaptentje meegenomen waar hij met Rene in zou slapen achter in de boot, dat paste precies. De volgende morgen gingen de touwen los om 07.00 uur want de Zeester ging vertrekken die ging naar de Kerwood. Wij konden een uurtje later vertrekken want onze afstand was een stuk korter. Wij zouden even kijken waar we naar buiten zouden gaan want het Thomas Smitgat was toch wel verandert volgens de kenners. Hugo had van Alfred (schipper TS7)een foto gehad van een stukje zeekaart waar hij erdoor moest. Ik zou het Thomas Smitgat proberen, dus Hugo ging Boomkensdiep rechtuit en ik voer een stukje door om door het Thomas Smitgat te gaan. Daar aangekomen pakte ik het lijntje op van een tijd geleden, maar het was zeker verandert wat een rotplek, een paar keer een meter diepgang op de dieptemeter. Buiten gekomen zette we koers naar de Stolzenfels, maar de golven werden steeds beroerder, hierna nog even aangekeken en na overleg met de Red Rover ben ik terug gegaan, de Red Rover ging door en hebben evengoed een goeie duik gemaakt. In de middag de Red Rover gebeld hoe het was daar, zij lagen weer in het Boomkensdiep op anker om de flessen te vullen en zouden ook de middagduik pakken. Dus toen maar weer besloten om ook die kant op te gaan. Nadat we een uur voor de kentering zaten zetten we weer koers naar een wrak. Maar toen we over de banken waren gevaren werd het alleen maar beroerder en nog erger dan in de morgen. Op een gegeven moment vond Hugo het welletjes en besloot om terug te gaan naar Terschelling. Nadat we een beetje opgefrist waren en onze boten op een gegeven moment naast de Ursus hadden gelegd zijn we gaan uit eten in de Heksenketel. Ik had een bordje nachos besteld en dat het gebracht werd zei de serveerster dat het bord erg heet was. Hugo die terug van het toilet kwam zag mijn bord en dacht die is voor mij, terwijl hij het oppakte riep ik, heet heet heet heeeeeet, maar daar kwam hij al gauw achter, met een blik van ……………. Zette hij het gauw terug en ging zijn vingers koelen, waarin ?
Terug aan boord werd er hier en daar een blikje open getrokken en een flesje juttersbitter open gemaakt.
Normaal drink je dit uit kleine glaasjes maar die waren er niet, dus wijnglazen werden gebruikt. Om even na middernacht vond ik het welletjes, Hugo wilde ook al een paar maal naar de koffer maar Peter haalde hem elke keer over om er nog een te nemen. Ook de andere mannen gingen naar de kooi, alleen Leonard bleef nog even zitten. Een paar mannen gingen aan boord van de Ursus slapen, Nico Brinck had de sleutel gebracht. Rene zette de tent op het dek van de Ursus zodat hij de tentharingen kon vast spijkeren aan het dek. Camping de Ursus was geboren.
Rond een uur of vier werd ik wakker van de regen, was een behoorlijk buitje. Omgedraaid en weer slapen, maar toen ik even wakker was vond ik het wel vreemd dat er nog licht in mijn boot brandde. Zal wel. Ik dompelde al weer gauw in, maar even later schrok ik wakker want mijn slaapzak werd omhoog getrokken en ik hoorde, schipper wakker worden, we gaan varen het is bladstil buiten, Nachtduik. Heeee,heeeee,heeee, ze gingen te keer als beesten, de Red Rover had de motor al gestart en die van mij moest ook aan, maar ik had de sleutel eruit gehaald toen we voor de kant kwamen. Na een tien minuten gaven zij het op en ik gaf geen sjoegen. Ik had de wekker om 07.00 uur gezet, dat vond Peter niet fijntjes, de nachtbraker, Het werd uiteindelijk 07.30uur. Hugo moest er ook uit, brrrr, dat was schrikken, met hele kleine ogen kwam hij aan dek. Het duurde even voor hij wist waar hij was, ik had de grootste lol, ik was een keer verstandig geweest, geen kater.
Om 08.30 uur verlieten we Terschelling om koers te zetten naar de UB 61, een onderzeeër. Daar zag het er goed uit, mooi donker water. Het zicht was 10+ Hierna gingen we weer vullen voor de tweede duik, tijdens het vullen gingen we via Zee naar Texel om daar de tweede duik te maken.
Hier zouden we op de Rus gaan duiken, hier was het ook weer prachtig.
De bloei is er helemaal uit. De hele dag op zee met het mooiste weer wat je kan bedenken een vlakke Zee en prachtig weer en leuke mensen. Wat hebben we toch een leuk team.
Na het duiken werd er koers gezet naar de haven van Den Helder waar we rond 20.00 uur binnen liepen. De boten werden afgetankt en water weer aangevuld, ook ging de boender er overheen om al het zout eraf te spoelen en het moest geschrobd worden om de sporen van ijzer weg te poetsen. Om 21.00 uur ging iedereen met een tevreden gevoel naar huis.
Coen van de Mac.O