Logboek

Het duikjaar 2008 begon voor ons met het Pinksterweekend op Terschelling met 4 man: Leonard, Erik, Peter en Hugo. Onderweg naar Terschelling met rustig weer een duik gemaakt op de UB 61.

Het zicht was ca 1 meter, wat niet zo spectaculair was. Daarna op naar Terschelling en aan de Wilhelmina van Piet Greben vastgelegd. Even later kwam de Zeester van Klaas Koch de haven in. Natuurlijk eerst bijpraten met iedereen en met de nodige biertjes werd het al weer snel gezellig. Na het eten ‘s avonds naar de clubavond van duikvereniging van Terschelling:de Equador geweest, waar je zoals gewoonlijk weer tot in de late(of vroege?) uurtjes door kon gaan. Pink1

Wij zijn vroeg (23 uur) naar bed gegaan omdat we er weer op tijd uit moesten om te duiken op de Kerwood, het koperwrak.

10-05-2008
’s Ochtends om 5 uur hoorden we de Zeester al weggaan en ik heb besloten het rustig aan te doen en een wrak dichterbij te nemen. Dit omdat ik sterk het vermoeden had dat de Zeester er ook heen zou gaan en ik had geen zin om met 2 boten op het wrak te duiken. Wij vertrokken dus 1,5 uur later en zijn naar wraknummer 2790 geweest, deze ligt net onder de Thasos. Na ongeveer een half uur onder te zijn geweest met een zicht van 0,5 meter, hadden wij het wel gezien. Eenmaal weer boven aan boord gekomen hoorden we via de marifoon dat er problemen waren met duikers op de coördinaten van de Kerwood. De Wilhelmina lag niet ver bij ons vandaan dus het moest op de Zeester zijn. We zaten natuurlijk vol spanning te luisteren naar de afloop. Na verloop van tijd begrepen we dat het goed fout was en dat er een duiker was omgekomen. Later hoorden we dat het Hugo Geijteman was, wat voor iedereen een enorme klap was. Hugo is meteen onderzocht in het ziekenhuis en daar werd geconstateerd dat Hugo een hartstilstand heeft gehad, waar hij of wie dan ook niets aan kon doen. Dit alles heeft natuurlijk wel een domper op het weekend gegeven en er werd over bijna niets anders gepraat. Je kwam er telkens wel weer op terug. We zullen zijn gezellige aanwezigheid missen.

11-05-2008
We gaan vandaag naar de Otto om een vracht stenen(graniet) te halen voor om de vijver. Erik en Peter gingen met een groot net naar beneden om het net uit te leggen op de bodem en benutten de rest van de tijd om stenen in het net te verzamelen.

Na 40 minuten kwamen ze weer boven en konden Leonard en ik naar beneden om nog meer stenen te verzamelen om ze met een grote hefballon naar boven te brengen. Beneden aangekomen kwam ik erachter dat we alles op de tast moesten doen omdat het zicht maar 20 centimeter was. Er bleken wel stenen in het net te liggen en heb er zelf ook nog een paar in kunnen leggen en op de tast de vier uiteinden van het net aan de ballon vast kunnen maken. Leonard kwam ik op het einde pas weer tegen, die had nog een zandanker gevonden met een heel eind touw er nog aan, dus ook met de stenen mee naar boven. pink2

Petje af voor Peter en Erik, dat ze nog zoveel stenen hadden weten te verzamelen want je zag echt geen hand voor ogen. Weer scheef(van de stenen) terug naar de haven, want we wilden nog even naar Hille, voor het museum en uiteraard voor een paar biertjes en een ouwehoerenpraatje.

Pink3

12-05-2008
Het weekend zit er weer op en om 4 uur ’s ochtends weer varen om de stroom mee te hebben. Onderweg bij Texel nog even een duik op de HMS Minotaur. Ik had er zelf niet zo veel zin in, het was het hele weekend al slecht zicht dus het zat mij wel goed. De andere drie wel te water en na 30 minuten kwam eerst Leonard boven en daarna Peter en Erik.

Pink4 pink5

De laatste twee met de mededeling dat ze de bel hadden gevonden maar niet los hadden kunnen krijgen. Ze hadden er wel een touwtje naartoe gebracht zodat ze hem de volgende keer weer zouden kunnen vinden. Nou, dat kan natuurlijk niet!~Die bel moest er vandaag uit anders gaat een ander er mee weg. Dus heb ik toch zelf mijn pak maar aangetrokken en samen met Leonard en grote koevoeten en hefballon naar beneden waar we zicht hadden van 5 meter en makkelijk het lijntje naar de bel konden volgen. Met een koevoet van 1 meter 30 lukte het om de bel uit het zand te krijgen. De hefballon eraan en hup naar boven. De bel aan boord gehesen en bekeken wat er op stond( hij was brandschoon), maar er stond niets op, geen merk, geel letters, helemaal niets. Volgens het klokkenmuseum uit Asten ging het hoogstwaarschijnlijk om een buitgemaakte Franse bel. Dit vanwege de vorm van kroon waar hij aan hangt.

Zo werd dit sombere weekend voor ons toch nog positief afgesloten.

Hugo Raven