Logboek

Noordzeevirus: 500

Het is de hele week goed weer en voor de zaterdag wordt ook een mooie dag voorspelt. Ik was al zo gemeen geweest om op dinsdag al te zeggen dat ik zaterdag wel mee wil gaan. Dit is natuurlijk veel te vroeg omdat je zeker moet zijn dat het weer goed genoeg is om uit te varen. Daarom krijgen we op donderdag meestal wel een bericht op de app dat ze gaan varen! Zo ook deze donderdag. De beide boten zijn beschikbaar dus kunnen er wel tien personen mee! Probleem is dat er meer dan dertig personen op de app zitten, waardoor er een beleid is van vol is vol! Je begrijpt je moet er als de kippen bij zijn om nog mee te kunnen! Niet dus!!! Ook reageren er maar enkelen op de app!? Het lijkt wel of er helemaal geen wrakduikers meer zijn? Gelukkig varen we met zes personen uit waaronder de beide schippers op één boot. Onderweg met de auto naar Den helder moet ik even oppassen omdat er een paar mensen zo de snelweg oversteken! Achter mij hebben ze iets minder goed opgelet maar gaat het gelukkig ook net goed! Zonder verdere problemen kom ik veilig in Den helder aan. Wanneer alle spullen zijn geladen varen we uit. Als eerste wordt de sluis opgeroepen en gevraagd of we naar buiten geschut kunnen worden. Hier krijgen we te horen dat het nog net kan voor de sluis gestremd wordt. Dit wordt vanavond nog wat, wanneer we weer naar binnen moeten. Gelukkig heeft Coen het nummer van de sluis en weten we dat we vanavond waarschijnlijk nog geschut kunnen worden. Het eerste wrak waar we op gaan duiken is de Saphirre. Het zicht lijkt redelijk wel iets minder dan vorige week. Onderwater bij het wrak aangekomen blijkt het zicht meer dan helft minder dan vorige week te zijn.

Het is nu veel moeilijker om alles goed te herkennen. Ondanks dit mindere zicht is er nog genoeg te zien en vermaak ik me toch een dik uur onderwater! Na deze duik varen we in het zonnetje en een vlakke zee naar het onbekende wrak waar we nu een paar keer op gedoken hebben en het is met de Red Rover even zoeken voor we het wrak weer hebben gevonden. Daarna gooien we het anker uit en gaan we kijken wanneer de Kentering is omdat er nu nog niet veel stroming lijkt te staan.

De volgende kentering is pas om half acht, OEPS! dan wordt het een nachtduik. Dit hebben we niet bedacht dus proberen we het anker te lichten. Dit gaat niet vanaf de boot en Leonard gaat via de lijn naar beneden. Wij zijn jaloers op Leonard omdat het zicht er zo goed uit ziet en er nog niet veel stroming lijkt te zijn, niet veel later is de eerste lijn los en kunnen wij Leonard niet achterna ( hier hebben we wel even aan gedacht). Het duurt voor ons een eeuwigheid voor de ballon bovenwater komt. Wanneer alles aan boord is verteld Leonard dat hij heel even over het wrak heen is gezwommen (hij wel…). We varen nu richting een viskotter hier valt de Kentering een stuk eerder. Onderweg komt er nog een lifter in de vorm van een vogel aan boord even uitrusten! Hij komt zelfs bij Ernst op de vinger zitten. Bij het wrak aangekomen zoeken we een mooie opsteker en gooien we het anker uit. Onder bij het wrak aangekomen zien we een hoop vis en een bijna intact wrak, dit heb ik niet vaak gezien we kunnen gewoon door de ruimtes heen zwemmen en omdat deze op 27meter diepte ligt is de duiktijd ook zo voorbij en loop ik een kleine penalty op.

Wat is dit een gave duik met een geweldig zicht! Deze 500ste gelogde duik is ook weer ongemerkt voorbij gegaan. Nadat alles aan  boord is varen we richting de haven. Op de terugweg maakt Leonard een complete maaltijd. Dit gaat er na zo’n mooie dag natuurlijk wel in. Het is bijna jammer dat we de haven weer binnen varen en we de spullen hebben uitgeladen en alles in de auto’s is. We nemen weer afscheid en bedenken dat dit waarschijnlijk weer één van de laatste duiken van het jaar is.

Groetjes Richard