Logboek

Een schitterende vroege zondagmorgen. 18 juni 2017

Vandaag zouden we met één boot varen, dus met de Mac.O naar zee. Was wel een beetje vroeg, om 03.00 uur ging de wekker. Om 04.45 uur afgesproken op de haven, Glenn moest uit België komen die was om 01.00 uur gaan rijden.

En dat om wrak te duiken, wat een duiker. Dus het moest wel een mooie dag worden om dit goed te maken.

Eerste duik 06.00 te water, we hoefden niet ver te varen voor het eerste wrak. Klein uurtje door een gebied met vele zandbanken, het was laagwater dus oppassen.

Gelukkig doodtij zodat er nog voldoende water bleef staan. Om 06.20 uur was iedereen naar beneden. Het zonnetje moest nog wel even gaan branden, maar was nog vroeg dus bleef het shirt aan, er stond een windje van zee dus nog redelijk koel. Leonard kwam na een uur boven die moest nodig zijn blaas legen, na dit gebeuren trok hij zijn set weer aan en vertrok weer naar het wrak. Hij had er zin in. Iedereen had een dubbel 10 of 12 op zijn rug dus het kon lang aan. Jolanda had een dubbel 7, dus die was als eerste terug, heerlijk gedoken zei zij, mooi wrak.

Ondertussen kwam langzaam aan de volgende omhoog, 1,5 uur weg geweest. Nummer drie  even later, maar Leonard trok de flessen leeg, 2 uur totaal. We zouden op dit wrak blijven liggen dus tijd voor het ontbijt, gebakken eieren met ham. Dit werd goed ontvangen, dus de schipper werd omgedoopt tot scheepskok. En daarna tot afwasser, Glenn nam het afdrogen voor zijn rekening. Een ieder had verhalen over wat ze hadden gezien, is altijd leuk om te horen, zo krijg je als schipper toch een beeld van het wrak naast de scans die te zien zijn op de sonar. Zachtjes aan werd het al rustiger en zochten sommige een plekje om de ogen te sluiten. Glenn bleef gewoon wakker, had nergens last van en bleef genieten van onze mooie Noordzee.

De stroming stond er best in, het leek wel of we met een gangetje van 5 knopen aan het varen waren. Rond 13.30 uur was de tweede kentering, ruim van te voren werden de flessen gewisseld, op één na, die had nog genoeg voor de tweede duik.

Maar daar kwam Vincent snel genoeg achter dat dit niet het geval was, dus na een 25 minuten kwam hij boven om zijn fles te wisselen. Achteraf vond hij dit niet slim. De eerste die terug kwam was Jolanda want die had een 12 liter flesje, ondanks dat, toch een prachtige duik gemaakt en was weer een stukje wijzer geworden wat het wrak betreft.

Het windje was nu er helemaal uit en het werd aardig warm. Leonard hield het weer het langste vol en kwam omhoog nadat hij het anker omhoog geschoten had.

Na een rustige terugvaart kwamen we weer in de haven, boot afgespoeld en afgetankt, dus alles ligt weer klaar voor de volgende vaart.

Coen van de Mac.O