Logboek

Met de Red Rover naar Vlieland, s'Morgens 27-11-2004 om 05.00 uur vertrokken uit Den Helder.
Het was nog aarde donker, maar dat mocht de pret niet drukken, nadat we de Koopvaarderschutsluis hadden verlaten hadden we eerst nog een verlichte haven. Maar dit veranderde al gauw toen we het Marsdiep in voeren. Het was volle maan, maar toch was er regelmatig bewolking zodat we niet optimaal gebruik konden maken van het licht.
Hugo stond de eerste helft achter het roer en Coen hield de boeien goed in de gaten, door de Texelstroom ging het gemakkelijk want daar hebben de boeien een lichtkarakter. Maar na de Texelstroom moesten we het Scheurrak in en die boeien hebben geen lichtkarakter. We hadden natuurlijk wel de G.P.S. kaartplotter aan staan maar aangezien de kaart in de G.P.S. al wat verouderd is konden we niet helemaal op het apparaat vertrouwen. En dat bleek al gauw, volgens de plotter zaten we in het midden van de geul, maar toen Ferry met het zoeklicht naar voren ging om de tonnen te zoeken bleek het dat we achter de tonnen zaten.

vlietland_clip_image002

Ondertussen maar rustig doorvaren en steeds maar naar de volgende reflector zoeken die op de betonning hoort te staan. Dat ging prima, maar het was nog steeds donker en het Scheurrak werd steeds maar smaller dus de tonnen kwamen in de breedte steeds dichter naar elkaar toe. In de verte dachten we dat er een groot schip door de Vliestroom ging, maar Coen kon de navigatie verlichting niet vinden op die schuit. Dichterbij gekomen bleek dat ook wel het was een booreiland. Na het Scheurrak komt het Inschot en dat is nog smaller. Maar het begon een klein beetje lichter te worden zodat we tonnen ook eerder begonnen te zien. En dat was in deze smalle geul zeer welkom. Na het Inschot pakte Hugo de marifoon om op VHF 2 te Brandaris te melden dat de Red Rover de Vliestroom in kwam zetten. De Brandaris gaf aan dat het was begrepen en vroeg of we ons later nog even wilden melden als we de richel zouden ronden. Dat zouden we doen. In de Vliestroom was het inmiddels licht geworden, dus wat stoom erbij en gaan met dat ding, we hadden het ergste gehad. Na een uurtje stomen kwamen we bij de Richel en melden we ons weer bij de Brandaris, de Brandaris gaf te kennen dat hij ons had gezien en vroeg of we bij het in gaan van de haven van Vlieland over wilden gaan op VHF12 om de havenmeester aan te roepen.
vlietland_clip_image003
Dat zouden we doen. Na onze melding hoorden we de Ursus zich melden op de marifoon, de Ursus is het schip van de duikers van Terschelling. De Ursus vroeg aan de Brandaris wat de golfhoogte was op dat moment. De Ursus moest ook naar Vlieland, want ook zij zijn lid van STIMON. Wat is STIMON, STIMON is een stichting voor wrakduikers, die houd zich bezig om wrakduikers bij te staan als zij problemen hebben met justitie of met het in kaart brengen van onbekende wrakken. Ook hebben zij tweemaal per jaar een vergadering om elkaar op de hoogte te brengen van verschillende dingen die met wrakduiken te maken hebben. En dit keer was het op Vlieland. Wij draaiden om 09.45 uur de haven van Vlieland in, en riepen op de marifoon de havenmeester aan. Na tweemaal geprobeerd te hebben, zijn we gewoon maar op een plekje gaan leggen want we kregen geen antwoord. Na goed vastgemaakt te hebben gingen we de benen maar eens strekken. Dus drie man sterk richting het dorp. Coen vroeg aan Hugo of hij wist waar we zijn moesten, Hugo zij dat hij het was vergeten, waarop hij zijn telefoon pakte en Klaas Koch ( Duikvereniging de Zeester Lauwersoog)belde, Klaas zat op de Veerboot die nog in Harlingen lag. Na een kort gesprek werden wij op het goeie spoor gezet. Daar aangekomen werden we zeer vriendelijk ontvangen door een duiker van de Noordkaap (dat is de duikvereniging op Vlieland).
We kregen al snel een kopje koffie, en gingen al gauw een gesprek aan met twee aanwezigen. Dat bleek later de voorzitter te zijn en een bestuurslid. De vergadering zou om 11.00 uur beginnen maar niet iedereen was er al. De voorzitter zij om 11.30 uur dat we gingen starten in afwachting van de rest. Op dat moment ging de deur open en kwamen de duikers van Terschelling binnen, zij konden ons vertellen dat de Redbad uit Harlingen iets later was omdat zij op hoogwater moesten wachten. Maar om 12.00 uur was iedereen aanwezig. Na een leuke vergadering was het tijd voor de rondvraag. De voorzitter vroeg of er mensen waren die nog wat meegemaakt hadden dit seizoen. Die waren er. Ook konden wij ons verhaal van de Victory kwijt, en daar werd zeer goed naar geluisterd. Iedereen vond dat justitie wel zeer arrogant was geweest en dat wij eigenlijk overbluft zijn.
Na de rondvraag kregen we een presentatie van een duiker van de Noordkaap die zeer veel weet van munitie uit de Tweede Wereldoorlog. Zoals de voorpostenbootjes en de U-boten van de Duitse marine. Dit was een perfecte presentatie en werd ook met een groot applaus afgesloten. Daarna gingen we met zijn allen naar boven om het clubhuis en het museum van de Noordkaap te bekijken. Nou, ook dat was leuk. Een perfecte inrichting en goed de ruimte.

vlietland_clip_image005

Na dit alles kwamen we weer om 16.30 uur naar buiten . Iedereen had natuurlijk dorst gekregen van het gepraat dus richting het cafe maar dat cafe kon ook niet te klein zijn, want het was al gauw een groep van 40 personen. Het bier vloeide rijkelijk, maar toch was er nog iemand die zijn verstand erbij hield en vond dat we maar eens moesten gaan eten. Zo gezegd zo gedaan. Het eten was aan de sobere kant, de groente waren ze denk ik vergeten al hoewel dat niet op de rekening te zien was. Wat een oplichters, nu had ik wel gezien dat de vrouw van de eigenaar zeer zwanger was, dus ik denk dat de schilder van de kinderkamer duur uirtgevallen was zodat wij dat maar moesten betalen. Daarna nog een paar biertjes genomen en om 22.30 uur terug naar de boot.
In de boot moesten we met z'n drieen slapen en ik kan je vertellen dat is nogal wat. Het is een tijd geleden dat ik twee kerels zo blaauw van het lachen heb gezien. Ik had namelijk van mijn zwager een lang onderpak gekregen wat hij had gebruikt toen hij nog bij de luchtmacht zat. Maar aangezien ik iets langer en breder van voren ben kan je wel nagaan hoe dat eruit zag. Toen ik ook nog naar voren werd gedirigeerd om daar maar te gaan slapen heb ik geloof ik volgens zeggen, onze lieve heer een paar keer aangesproken. Na een nacht van kramp, spierpijn, ellende, getoeter van de Redbad(alles trilde, en het was niet de kou), en het gelach, gesnurk van mijn mede idioten werd ik s'morgen om 06.30 uur wakker. Nu vonden die andere twee dat het te vroeg was, dus moest ik weer die slaapzak in. Ik dacht dat het andersom wel beter ging maar ik kwam er halverwege achter dat dat niet zo was. Toen die andere in hun slaapzak zeken van het lachen door het gevloek en het getier van mijn kant heb ik het nog tot 09.30 uur vol kunnen houden. Daarna wassen en tanden poetsen met een fles Spa blaauw op het achterdek in de regen. Om 10.00 uur vertrokken we weer richting Den Helder.
Aankomst Den Helder 28-11-2004 14.30 uur.

Coen Onstwedder.