Na een lange voorbereiding was de wrakduikavond eindelijk daar.

Ik had s’middags om 14.00 uur afgesproken met Ferry, Hugo, Piet en Peter bij Hotel Volendam.

Ik had het geluid, beamer en computer in mijn auto liggen. Daar aangekomen kwamen de mannen al gauw helpen met uitladen. Boven in de zaal aangekomen stond de helft van de zaal vol met ronde tafels, na een korte maar hevige strijd met de manager van het hotel werden deze verwijdert. Dus toen moesten er nog 100 stoelen bijgezet worden.

Eindelijk was hij daar weer, de wrakduikavond. Na een paar maanden van voorbereiding hadden we alles voor elkaar.
Nu nog de mensen die in willen schrijven. Dat ging minder snel dan ik had verwacht.
Nu was het vorig jaar ook in de laatste twee weken dat de mensen gingen reageren.
Maar meestal ben ik degene die me daar nogal druk overmaakt, terwijl mijn mede organisatoren me uit staan te lachen. Die zeggen dan, wacht maar tot de laatste week.