Logboek

Brrrr, koud en nat

11 juni 2016

Om 04.15 uur afgesproken om in te schepen, we zouden om 04.30 uur vertrekken. We waren met z’n vieren, Ernst, Richard Hugo en Ikzelf, we gingen dit keer met de Mac.O Toen ik de boot startte ging hij maar net aan in de rondte, oeps wat is dat nu weer? We zouden wat af gaan struinen, maar het weer zat niet echt mee, ik was mijn jas vergeten en het was nog echt geen zomer op zee. Brrrr, wat koud, kachel maar even aan. Maar dat duurde wel lang voordat er warmte kwam, Hugo zij al zet hem een keer uit en dan weer aan. Zogezegd zo gedaan, maar ook dat hielp niet, nog maar een paar keer, helaas, stuk. De golven waren aan de hoge kant en wat dwars. Werd weer een lekker dagje. Winderig met regen, bah. We kwamen bij het eerste wrak aan even zoeken en gooien maar met dat anker. We lagen direct vast, even wachten op de kentering en daar gingen de mannen.

Ondertussen was ik al zeiknat geregend, na een 40 minuten kwam de eerste omhoog en niet veel later de volgende. De laatste schoot de ballon omhoog en konden we de lijn binnen halen. Waar gaan we nu heen, nou laten we weer eens een oud wrak pakken. En dat deden we, wat dichter bij de kant met hoogwater moet lukken.

Maar het zicht was minder dan s’morgens met laagwater, toch lekker gedoken. Hierna alles opgeruimd en koers gezet naar Den Helder. Toen ik wat uit de koelkast pakte zag ik dat de kachelslang eraf lag, geen wonder dat de kachel geen warmte gaf, gauw aanzetten en ja hoor hij deed het weer.

Ik had deze week een nieuwe marifoon ingebouwd en met mijn hoofd onder het dashboard de slang eraf gewipt. Aangekomen in de haven toch maar even kijken waarom mijn accu’s s’morgens niet vol waren. Wat bleek mijn lader was stuk, dus toen met mach 5 naar Zaandam om nog even gauw een nieuwe te kopen.

Coen van de Mac.O

 

Vreemd gaan

Vreemd gaan.

Het begon eigenlijk vorig jaar in het voorjaar, toen vertelde Hugo de schipper van de Red Rover dat hij ging trouwen op 27-05-2016 j.l.. Nog van harte Hugo. Wat hij er niet bij vertelde dat hij daarna op vakantie zou gaan.
Ook  Coen van de Mac O vertelde dat hij dit weekend niet kon uitvaren voor duik activiteiten. Waarop ik nog de vraag stelde of hij trek in nasi had op vrijdagavond. Het antwoord was kort ja. Maar naarmate de  vrijdag naderde werd al duidelijk dat de wind roet in het eten gooide, geen vrijdagavond duik gevolgd met nasi op zee. Mijn vrouw de auto toegezegd voor het weekend, uitgezwaaid en op de fiets naar de Chinees voor de nasi (komt er toch nog iets goed).
Met een bord nasi op schoot voor de tv, een berichtje op de app, van Erik van Bronsveld van de Murene. Die had begrepen dat de Northseadivers dit weekend niet uitvoeren. En blijkbaar zijn goede duikers gewild. Na wat heen en weer geappt te hebben was het rond. Nu nog transport had met m'n  stomme kop de auto al aan de vrouw meegegeven voor het weekend en het is toch ruim 15 km vanaf huis naar de ligplaats van ms Murene. Maar een echte Noordzee duiker is niet voor een golf te vangen.

Na een goede rit aangemonsterd op de MS Murene. Na wat vakkundig manoeuvreer werk van Wolter Kroes, de kaptein, de haven uit richting IJmuiden. Wat een mooi schip heeft hij, voel me er meteen thuis. Maar ook hier aan boord het gesprek van de dag welke internetsite je moet hebben voor de golfhoogte.
Na nog een paar opstappers opgepikt te hebben op de sluis het ruime sop gekozen. Door de monding, door de rollers van schuim naar buiten. Lekker schommelen.

Ook hier verdeelde meningen. Maar het is ons helaas niet gegund. Rechts om keert ...... helaas, maar weer door de sluis op weg naar huis, dan maar aan het bier met worst.

Dat smaakt toch erg goed, dat hebben de mannen prima geregeld. Na weer afgemeerd te zijn nog een biertje moest toch even wachten op mijn materiaal taxi (Froukje was ook weer terug van haar weekend), kon ik weer terug op de motor zonder spullen, dat rijd wel een stuk lekkerder.
Afscheid genomen van de schipper en zijn bemanning en wel afgesproken om een keer mee te gaan om een duik te maken.
Eenmaal thuis, deze dag verwerkt onder genot van een wijntje. Je moet het toch verwerken als je een BLAUWTJE HEBT GELOPEN (alleen qua duik dan). Maar des ondanks wil ik de mannen van de Murene bedanken voor deze heerlijke dag op het water.
Wat zeker voor herhaling vatbaar is.

Leonard,
De eenzame Northseadiver.

Noordzeevirus Pinksterweekend

 Noordzeevirus: Pinksterweekend 2016

Het hemelvaart weekend voer de Mac-O voor het eerst uit en ook de Red rover voer dit weekend uit. Ik moest de beide dagen afzeggen omdat de verkoudheid me aan de kant hield. Gelukkig is de week daarop het Pinksterweekend een weekend waar ik altijd naar uit kijk omdat er dan een paar mooie wrakduiken in het verschiet liggen. Wanneer we in de haven in Terschelling liggen met de vloot van wrakduikers is het altijd beregezellig met alle mooie verhalen. Helaas waren de voorspellingen op zeeweer  voor het weekend te hoge golven. Wanneer ik woensdagavond wordt gebeld door Coen verbaasd het me wel een beetje. Er staat toch teveel wind voor het weekend? Dit beaamde Coen gelijk, het weekend wordt helemaal ruk. Heb je dinsdag vrij? Vroeg Coen. Ja ik heb dinsdag vrij. Nou dinsdag lijkt het erop dat de wind eruit gaat en we uit kunnen varen! Yess dan kan ik toch de Noordzee op! Is het één of twee duiken? Het is één duik en EenVandaag gaat ook mee. Oh Cool! Het gehele pinksterweekend was het inderdaad r.. weer. Ook voor dinsdag leek het er om te spannen gelukkig kwam er toch bericht dinsdag gaat door, 8:15 uur vertrek. Dus alles in orde gemaakt en omdat het voor de meeste mensen de eerste werkdag was ging ik wat eerder van huis, dit was maar goed ook, ik kwam toch wel wat vertragingen tegen. Iedereen was mooi op tijd aan boord en we moesten nog even wachten op de reporters van EenVandaag. Ook zij waren mooi op tijd en we  konden vertrekken. Het was heerlijk weer en de wind was bijna geheel verdwenen.

Ook op de Noordzee was het rustig met nog een kleine deining. Kortom ideaal weer. Tijdens het varen hadden we leuke gesprekken met de reporters en werden de eerste interviews gemaakt. Thijs, één van de reporters, had ook een Drone mee en  wilde wat beelden vanuit de lucht maken.   De Drone werd opgestart en werden er super mooie beelden vanuit de lucht gemaakt.

Inmiddels waren we ook bij het wrak aangekomen en werd het anker uitgegooid. We hadden nog even tijd omdat de stroming er nog niet helemaal uit was. Dit duurde niet zolang en konden we te pak, ook hier werden opnames van gemaakt. Ik zou met mijn camera's beelden schieten en Leonard nam de GoPro en een videocamera mee. Hij had de opdracht om Hugo goed in beeld te brengen. Ik ging als eerste te water en nam de hefballon mee. Er stond nog een lekkere stroming en op een meter of tien ging het licht ook uit er kwam geen zonlicht meer door mist. De lamp aangeklikt zelfs nu geen zicht dus op de tast naar het anker en daar de hefballon aan vast gezet. Zo die zit, daarna de wrakkenreel gemonteerd en proberen het wrak te vinden.

Na een rondje te hebben gezwommen in de mist had ik het wel bekeken en maakte ik de opstijging. Boven aangekomen jij bent snel terug. Ja er is geen zicht. Helaas niks aan te doen toch mijn eerste 15 minuten in 2016 op de Noordzee dat er nog vele minuten mogen volgen. Leonard schoot ook snel de ballon omhoog en keerden we terug naar de haven van hier uit gingen we naar Hugo's huis/museum en werd het interview vervolgt.  Nadat het interview was afgelopen werden we bedankt voor de mooie dag en gingen de reporters weer onderweg. We hadden al te horen gekregen dat het donderdag uitgezonden zou worden. We waren allemaal zeer benieuwd wat het zou worden. Het stukje was inderdaad wel een mooi stuk geworden. Ja wat moeten we zeggen over dat we schatrovers zijn! Hugo mag misschien wel stoppen met roven! (Op de scheepsbellen na dan) Ik blijf met mijn camera toch de historische beelden schieten/stelen! Mij pakken ze de camera niet af! Ik wil dat de rest van de wereld de mooie onderwaterbeelden kunnen blijven zien voor alles voorgoed is verdwenen!  Ik heb nu alweer zin in de nieuwe Noordzee avonturen. Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan. Het verd.... Noordzeevirus heeft me weer helemaal te pakken. Hopelijk kunnen we dit jaar toch nog wat mysteries oplossen..

Groetjes Richard


 

29 mei 2016

Zondag 29 mei 2016,

Met een volle Mac.O naar buiten, er stond een NO windje met een kracht 5. Via het Schulpengat naar buiten om eerst wat puntjes te checken. Maar die puntjes waren vorig jaar nog goed maar nu grotendeels onder het zand. Dus waar gaan we dan heen? Nou laten we eens bij de Turbo kijken. Het zag er aan de opppervlakte niet zo heel goed uit, maar dat kan gauw met een meter golf. De kopjes stonden erop.

De mannen gingen om 13.15 uur naar beneden. Tussen de 35 en 50 minuten bleven ze op het wrak. Tijdens het duiken trok de wind aan naar 6bft, waardoor de golven ook groter werden.

Toen ze boven waren hebben we de spullen vast gezet en zette we koers naar Zuiderhaaks om daarna onder de kant richting Den Helder te varen. Het zicht was niet goed beneden vertelden zij. Maar ondanks dat hadden ze lekker gedoken.

Toen we bij Kaaphoofd kwamen kregen we nog even wat golven te verwerken. Om 16.15 uur voeren we Den Helder binnen.

Coen van de Mac.O

EENVANDAAG

Een Vandaag

We werden voor de Pinkster gebeld door de redactie van Een Vandaag of ze niet een keer met ons mee konden naar zee om daar een reportage te maken. Ze hadden Hugo via onze website benaderd, Hugo vertelde dat het hem met Pinkster niet ging worden i.v.m. de wind. Later belden ze terug en dachten dat het dinsdag wel kon. Nu dat bleek ook zo te zijn. De golfhoogte werd nog wel aangegeven boven een meter maar er stond weinig wind. Om 08.30 uur afgesproken op de haven. De radio verslaggever zou bij mij aan boord stappen en de TV bij Hugo. Peter Vet en Erik Bronsveld waren bij mij de duikers en Leonard Smiet en Richard Kooistra bij Hugo.

Onderweg werd er druk gefilmd en zelfs de drone hadden ze mee. De radioman begon bij mij zijn vragen te stellen over de nieuwe erfgoedwet, hoe wij daar over dachten, wij zijn daar zeer zeker niet blij mee vertelde ik hem.  Na een 45 minuten was het tijd om te water te gaan.

Ik zette mijn duikers bij Hugo op de lijn, die had geankerd op het wrak. Maar na tien minuten kwam Peter alweer omhoog, wat een verschrikkelijk slecht zicht. Ook de duikers bij Hugo hadden het alweer snel gezien. Erik kwam als laatste bij mij aan boord en vertelde dat hij het nog nooit zo slecht had meegemaakt. Toen alles weer binnen was voeren we weer terug naar Den Helder. Daarna moesten we nog met de filmploeg naar het museum van Hugo daar werden ook nog opnames gemaakt.

Na een paar biertjes gingen we weer naar huis. Was ondanks het slechte zicht een mooie dag.

Coen van de Mac.O

  1. 6 en 7 mei 2016
  2. Ik wil te graag
  3. Wrakduikopleiding 10-10-2015
  4. De 500ste duik.